Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Συντηρητικη κοινωνία είναι...


     Κάθε φορά που ακούω ή διαβάζω τη λέξη συντηρητικός, συντηρητισμός κλπ., το μυαλό μου πάει κατ'ευθείαν στο τόπο καταγωγής μου. Όπως αρκετοί άνθρωποι που είτε έχουν καταγωγή είτε έχουν μεγαλώσει σε μια μικρή κοινωνία, έτσι και εγώ προέρχομαι από μία τέτοια κοινωνία. Αυτές οι κοινωνίες έχουν κατά ένα μεγάλο βαθμό πολλές ομοιότητες, με σημαντικότερη εξ'αυτών τον συντηρητισμό τους(όχι όλες βέβαια, αλλά η πλειοψηφία τους).

     Τι εννοώ με την έννοια συντηρητισμός; Σύμφωνα με τη προσωπική μου άποψη, μία κοινωνία είναι συντηρητική όταν: 1) Η καθημερινή της ενασχόληση είναι το κουτσομπολιό. Και όταν μιλάω για κουτσομπολιό, δεν εννοώ π.χ "είδα τη Μαρία στο δρόμο", αλλά π.χ "είδα τη Μαρία στο δρόμο με ένα ψηλό, μελαχροινό, αδύνατο, να μπαίνουν στη BMW του και μετά να φιλιούνται και να φεύγουν. Η μάνα της άραγε ξέρει ότι κάνει τέτοια ανύπαντρη κοπέλα;" Η πρώτη πρόταση είναι απλά μία συνηθισμένη φράση που συζητιέται μεταξύ φίλων και γνωστών. Η δεύτερη, εμπεριέχει όλα αυτά τα στοιχεία που ξεχωρίζουν τις μικρές (κυρίως) κοινωνίες: ζήλεια για ότι έχουν οι άλλοι, κακία που δεν το έχουμε εμείς και μικροπρέπεια που πάμε και το λέμε δεξιά και αριστερά. Όσο πιο μικρή μια πόλη ή ένα χωριό,τόσο πιο πολύ αυξάνονται οι πιθανότητες να γίνεις στόχος κουτσομπολιού των άλλων.

     2) Μια κοινωνία είναι συντηρητική όταν απομονώνει άτομα λόγω των σεξουαλικών τους προτιμήσεων. Εδώ συμβαίνει το ίδιο πράγμα που συμβαίνει και με το κουτσομπολιό: μαθαίνουν όλοι τις προτιμήσεις σου, π.χ. ομοφυλόφιλος, και κατ'ευθείαν σε σχολιάζουν και σε απομονώνουν. Γι'αυτό άλλωστε πολύ λίγα άτομα εκδηλώνουν τις προτιμήσεις τους κατά τη διάρκεια της σχολικής φοίτησης και πραγματικά νιώθουν απελευθερωμένοι άμα καταφέρουν και περάσουν σε κάποια άλλη πόλη(αν είναι μεγαλύτερη ακόμη καλύτερα) που δεν ξέρουν κανένα και μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα. Το ίδιο συμβαίνει βέβαια και σε άλλες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα όταν κάποιος ντύνεται σε punk ή goth στυλ και αμέσως όλοι τον σχολιάζουν θεωρώντας τον "προβληματικό".

     3) Απομόνωση υπάρχει βέβαια και για διάφορες κοινωνικές ευπαθείς ομάδες. Έχοντας μεγαλώσει 18 χρόνια σε μια μικρή σχετικά πόλη, με εξαίρεση κάποιους ζητιάνους, δεν είχα δει σχεδόν ποτέ άτομα με αναπηρία ή εξαρτημένους από διάφορες ουσίες. Αυτό προφανώς και συμβαίνει γιατί μία συντηρητική κοινωνία θεωρεί ότι όλα αυτά τα άτομα δε συνάδουν με τους σωστούς τρόπους της κοινωνίας τους, ότι ξεφεύγουν από το σωστό παράδειγμα και ότι δεν τους ταιριάζει να έχουν τέτοια άτομα, με αποτέλεσμα όλοι αυτοί οι άνθρωποι να βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους.

     4) Η θρησκεία επίσης είναι ένας σημαντικός παράγοντας που ξεχωρίζει μια συντηρητική κοινωνία. Όλοι πρέπει να δηλώνουν χριστιανοί, ασχέτως αν δεν έχουν καμία σχέση με την Εκκλησία και πηγαίνουν μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα για να τους δει ο κόσμος. Ειδικά το Πάσχα, το να πάει "όλη η οικογένεια μαζί στην Εκκλησία για να μη πει τίποτα ο κόσμος" είναι μία φράση που την έχουν ακούσει σίγουρα όσοι δε θέλουν για τους δικούς τους λόγους να μη πάνε στην Εκκλησία. Επίσης, το να δηλώνεις ότι είσαι άθεος σε μια συντηρητική κοινωνία πιστεύω ότι είναι πιο ακραίο από το να τους πεις ότι είσαι σατανιστής και σφάζεις παρθένες κάτω από τη πανσέληνο.

     5) Αν για οποιοδήποτε λόγο ξεχωρίζεις από τη μάζα, τότε είσαι καταδικασμένος να στιγματίζεσαι και να έχεις ελάχιστες (ή και καμία) πιθανότητες διαφυγής. Αν είσαι από μικρή πόλη και για παράδειγμα ακούς ροκ, θα έχεις το πολύ 1 με 2 μαγαζιά για να βγεις. Αν θέλεις να δεις μία μη εμπορική ταινία, θα πρέπει αναγκαστικά να συμβιβαστείς με το γεγονός ότι θα τις βλέπεις μόνο στον υπολογιστή σου κ.ο.κ

      Καταφέρνεις να ξεφύγεις από τη μετριότητα και τη μαζοποίηση μόνο στη περίπτωση που είσαι τυχερός και έχεις κάποιον να σου δώσει τα ερεθίσματα να ψαχτείς στις τέχνες, στη πολιτική κλπ. Αν όχι, τότε θα είσαι αναγκασμένος να υποστείς τα κλαμπ, τα σκυλάδικα, τις κακές ποιοτικά ταινίες κλπ. Βέβαια, δεν καταλαβαίνεις ότι περνάς χάλια, αφού έχεις συμβιβαστεί με αυτά και σου αρέσουν, χωρίς να ξέρεις την άλλη προοπτική που εμφανίζεται κυρίως στις μεγάλες πόλεις. Αν διαφέρεις για οποιοδήποτε λόγο, έχεις να αντιμετωπίσεις τον χλευασμό της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Η συντηρητική κοινωνία φοβάται το διαφορετικό γιατί πιστεύει ότι θα της χαλάσει τον "σωστό" τρόπο ζωής που είχε ως τώρα. Γι'αυτό δεν αλλάζουν και εύκολα.

     Υ.Γ Δε πιστεύω ότι οι μικρές κοινωνίες έχουν μόνο αρνητικά στοιχεία ή ότι οι μεγάλες κοινωνίες έχουν μόνο θετικά, απλά στόχος αυτού του άρθρου ήταν να θίξει μερικές από τις ανορθογραφίες των κοινωνιών που αρκετοί από εμάς έχουμε ζήσει στο πετσί μας. Θεωρώ ότι κάποιοι θα βρουν μέσα σε αυτό το άρθρο ομοιότητες με τους δικούς τους τόπους καταγωγής. C'est tout.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου