Η ιστορία σχετικά με την ΕΡΤ είναι γνωστή σε όλους. Στις 11//06/2013 η κυβέρνηση αποφασίζει να βάλει λουκέτο σε όλα τα κανάλια της δημόσιας τηλεόρασης, όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς κλπ. και να απολύσει 2656 ανθρώπους, με σκοπό να κλείσει τη "σπάταλη" ΕΡΤ και να δημιουργήσει στη θέση της, τη ΝΕ.Ρ.Ι.Τ. Μέχρι στιγμής εκπέμπει το μεταβατικό κανάλι της ΔΤ, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από φερέφωνο της κυβέρνησης Σαμαρά.
Ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεν το έβαλαν κάτω και συνέχισαν, σε πείσμα όλων αυτών που δεν το ήθελαν, να εκπέμπουν κανονικά εκπομπές οι οποίες προβάλλονται ιντερνετικά. Στους 4 μήνες που πέρασαν από την ημέρα του λουκέτου, η ΕΡΤ δε σταμάτησε να παράγει πολιτισμό. Θα μιλήσω ειδικά για τη Θεσσαλονίκη, γιατί έζησα από κοντά αυτούς τους 4 μήνες τις συναυλίες που γινόταν έξω από το κτίριο της ΕΡΤ3 στη Λεωφόρο Στρατού, κυρίως τον πρώτο μήνα, τις διάφορες συζητήσεις που γινόταν, καθώς επίσης και το πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα που πρόβαλλαν καθ'όλη τη διάρκεια της ημέρας τόσο στη τηλεόραση, όσο και στο ραδιόφωνο.
Μετά από όλο αυτό το διάστημα, όπου οι απολυμένοι υπάλληλοι της ΕΡΤ παραμένουν απλήρωτοι, θα περίμενε κανείς ότι θα είχαν κλονιστεί και ότι θα σταματούσαν να αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους. Αλλά όχι μόνο δε γίνεται αυτό, αλλά συνεχίζουν δυναμικά σε όλα τα μέτωπα. Σε αυτό το σημείο, θα αναφερθώ ιδιαίτερα στο "Αυτοδιαχειριζόμενο σινεμά εργαζομένων ΕΡΤ3", το οποίο εδώ και 2 μήνες προβάλλει κλασσικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Ανάμεσα σε αυτές τις ταινίες συναντάμε ταινίες όπως, η "Casablanca" του Curtis, το "Life of Brian" των Μοnty Python, το "Ασανσέρ για δολοφόνους" του Λουί Μαλ, τα "39 βήματα" του Χιτσκοκ και άλλες.
Από τις 15/10 ξεκίνησε ένα αφιέρωμα στο φιλμ νουαρ με τη ταινία "Το Γεράκι της Μάλτας" του Τζον Χιούστον, με τον Χαμπφρεϋ Μπόγκαρτ στο πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ κάθε εβδομάδα θα προβάλλεται και μία άλλη ταινία. Η ταινία προβλήθηκε στο κινηματογράφο "Αλέξανδρος" και την προλόγισε ο Αλέξης Δερμεντζόγλου, ενώ στο τέλος έγινε και μία συζήτηση. Η είσοδος ήταν δωρεάν και σχεδόν 150 άτομα παρακολούθησαν τη ταινία. Πριν τη ταινία έγινε αναφορά στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, ενώ οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που μίλησαν υποσχέθηκαν ότι θα συνεχίσουν να προβάλλουν ταινίες και γενικότερα να προσφέρουν πολιτισμό στο κόσμο που το ζητάει.
Το παράδειγμα των εργαζομένων της ΕΡΤ μας δείχνει πώς όταν ένας αγώνας είναι δίκαιος, τότε οι άνθρωποι δεν λυγίζουν αλλά συνεχίζουν. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, η ΕΡΤ ήταν η μοναδική κοιτίδα πολιτισμού στη τηλεόραση και από τις ελάχιστες στο ραδιόφωνο. Ο αγώνας τους πρέπει να στηριχτεί από όλους μας μέχρι να δικαιωθεί.
ΥΓ. 1 Στα αρνητικά της χθεσινής προβολής παραθέτω απλά το γεγονός ότι ελάχιστοι ήταν οι νέοι άνθρωποι που παρακολούθησαν την ταινία. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε στο γεγονός ότι η ταινία ήταν πολύ παλιά είτε στο ότι ίσως οι νέοι δεν ενδιαφέρονται τόσο για το τι συμβαίνει στην ΕΡΤ. Ελπίζω να είναι το πρώτο.
ΥΓ. 2 Η επόμενη προβολή θα γίνει στις 29/10. Θα προβληθεί η ταινία του Fritz Lang "Η σκύλα", στα πλαίσια του αφιερώματος στο φιλμ νουαρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου