Μουσικές επιλογές του 2013

     Στα πλαίσια της εκπομπής "Μικρές και Μεγάλες Κουβέντες" που παρουσιάζω κάθε Σάββατο στον www.entasifm.org, αποφάσισα να παρουσιάζω τα τραγούδια που έπαιξα στις εκάστοτε εκπομπές, έτσι ώστε να μπορεί να τα βρει όποιος/α άκουσε την εκπομπή και του άρεσαν κάποια κομμάτια ή όποιοσδήποτε έχασε την εκπομπή και θέλει να δει τι έπαιξα κλπ. Έτσι λοιπόν, στην τελευταία εκπομπή για το 2013, έκανα μία ανασκόπηση σε τραγούδια που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2013 και θεωρώ ότι αξίζουν να τα ρίξετε μία ματιά ή για να τα λέμε σωστά, ένα άκουσμα. Μουσικές επιλογές που επεκτείνονται από indie εως progressive rock, metal και πολλά άλλα. Τα τραγούδια δε βρίσκονται σε σειρά κατάταξης, αλλά στη σειρά με την οποία παίχτηκαν στην εκπομπή έτσι ώστε να παρουσιάζουν μια συνοχή τραγούδια τόσο ανομοιογενή. Στην αρχή παρουσιάζεται ο τίτλος του τραγουδιού, μετά ο τραγουδιστής ή η μπάντα και στο τέλος το άλμπουμ στα οποία βρίσκονται τα τραγούδια.

     Τα τραγούδια που ξεχώρισα για το 2013 είναι:

1) The stars (are out tonight) - David Bowie από τον δίσκο "The next day"
2) Anthem for a lost cause - Manic Street Preachers από τον δίσκο "Rewind the film"
3) Mermaids - Nick Cave & The Bad Seeds από τον δίσκο "Push the sky away"
4) The string of everything - Mariam The Believer από τον δίσκο "The string of (the subliminal kid)
5) Do I wanna know - Arctic Monkeys από τον δίσκο "ΑΜ"
6) Ι hear colors - The Black Angels από τον δίσκο "Indigo Meadow"
7) If I head a tail - Queens of the stone age από τον δίσκο "Like Clockwerk"
8) Gone cold - Clutch από τον δίσκο "Earth Rocker"
9) Cut me some slack - Dave Grohl, Paul McCartney από τον δίσκο του Dave Grohl "Sound city: Real to Reel"
10) Judge Jury and executioner - Atoms for peace από τον δίσκο "AMOK"
11) Reflektor - Arcade Fire από τον δίσκο "Reflektor"
12) Brennistein - Sigur Ros από τον δίσκο "Kveikur"
13) The pin drop - Steven Wilson από τον δίσκο "The Raven that refused to sing (And other stories)
14) God is Dead? - Black Sabbath από τον δίσκο "13"
15) Hail to the King - Avenged Sevenfold από τον δίσκο "Hail to the King"
16) Paradise - Monster Magnet από τον δίσκο "Last Patrol"

Ελπίζω να σας αρέσουν οι επιλογές μου και μπορείτε να σχολιάσετε ό,τι δε σας βρίσκει σύμφωνους! Καλές γιορτές και ευτυχισμένο το 2014!

Η ευχή μου για το 2014:Σπάστε τις τηλεοράσεις σας

     Δεν έχω τηλεόραση στο σπίτι μου. Συνειδητά. Όταν κατάλαβα ότι δε μου προσφέρει απολύτως τίποτα, την αντικατέστησα με ένα παλιό πικάπ που είχα αραχνιασμένο στο πατρικό μου σπίτι και έκτοε είμαι πολύ χαρούμενος με αυτή μου την επιλογή. Αν χρειάζετε να ενημερωθώ για τα τελευταία νέα στην Ελλάδα και τον κόσμο, μπαίνω στο ίντερνετ και μαθαίνω τι συμβαίνει όπως ακριβώς συνέβη, όχι όπως παρουσιάζουν τα νέα τα ΜΜΕ ή όπως τα αποκαλώ εγώ ΜΜΠΠ (Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας και Παραπληροφόρησης). Ωστόσο, σε περίοδο εορτών και επειδή η επιστροφή στα πάτρια εδάφη είναι υποχρεωτική, αποφάσισα να ανοίξω το χαζοκούτι για να δω μπας και έχει αλλάξει τίποτα. Αλλά εις μάτην. "Όλα τριγύρω αλλάζουν κι όλα τα ίδια μένουν".

     Τι ακριβώς είδα στη τηλεόραση (όσο άντεξα να την αφήσω ανοιχτή); Πολλά και διάφορα: 1) Τον "αριστερό" Λαζόπουλο να τα λέει με το δεξιό φιλαράκι του Χατζηνικολάου και να μας ζητάει να σηκωθούμε από τους καναπέδες μας. Το κορυφαίο, όμως, σε ολόκληρη την εκπομπή ήταν οι (καθόλου στημένες) ερωτήσεις που πραγματοποιούσαν στον Λαζόπουλο τα άτομα από το κοινό, που ήταν οι συνεργάτες του από το θέατρο!!! Ειδικά το σημείο που έλεγε ο ένας στον άλλον πόσο ταλαντούχος είναι και πόσο καλός καλλιτέχνης με συγκίνησε ειλικρινά!!!

     2) Είδα τον alternative hipster Antonis Kanakis να κάνει one man show! Ήταν και κάτι άλλοι κομπάρσοι από δίπλα, Ράδιο Αρβύλα νομίζω τους λέγανε, αλλά δε πολυμιλούσανε αυτοί! Ο Αντώνης Κανάκης για άλλη μια φορά, ίδιος και απαράλλαχτος και ας είχα να δω ένα χρόνο την εκπομπή του, μονοπωλούσε το ενδιαφέρον και προσπαθούσε να μας κάνει πιο ανθρώπινους, παρακαλώντας μας όλη την ώρα να στηρίξουμε το "Χαμόγελο του παιδιού" της Μαριάννας Βαρδινογιάννη! Έκανε επίσης και διαφήμιση και σε όποιον γνωστό του ήθελε, αλλά το ανεπανάληπτο της όλης υπόθεσης ήταν το γεγονός ότι παρουσίασε κανονικά στην εκπομπή την επίσημη σελίδα του εαυτού του στο facebook! Επαναλαμβάνω: ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΤΟ FACEBOOK!!!

     3) Μετά τους Ράδιο Αρβύλα ήταν ο πιο σιχαμερός άνθρωπος που κυκλοφορεί στην ελληνική τηλεόραση, ο Θέμος Αναστασιάδης! Φυσικά και δεν είδα δευτερόλεπτο από την εκπομπή του, αλλά αυτός είναι ακόμα έξω και κάνει εκπομπές; Αυτός δεν ήταν κατηγορούμενος για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα μαύρου χρήματος; Αλλά ξέχασα, στην Ελλάδα βρισκόμαστε!

     Αφού είδα και απόειδα με το βράδυ της Δευτέρας, σκέφτηκα ότι άμα δω τηλεόραση το πρωί, ίσως τα πράγματα να είναι καλύτερα! Το ίδιο σκατά ήταν! Τι περιελάμβανε το πρόγραμμα; 4) Τον Πέτρο Κωστόπουλο να παρουσιάζει το "Χαμόγελο του Παιδιού" (ξανά το "Χαμόγελο του Παιδιού", λες και δεν υπάρχουν άλλες οργανώσεις) και να το παίζει καλός άνθρωπος και σωστός οικογενειάρχης! Αν θες να είσαι σωστός Πετράν, πλήρωσε τους εργαζομένους σου μπας και κάνουν και αυτοί καλές γιορτές! Αν και κανονικά θα έπρεπε να κάνεις τις γιορτές σου στη φυλακή, αλλά ξέχασα, στην Ελλάδα βρισκόμαστε! (βλέπε 3).

     5) Είδα τον Σεφερλή να δηλώνει σε πρωινάδικο ότι γελάει με τη μαγκιά του Νότη (αυτό για όσους θεωρούν τον Σεφερλή πετυχημένο σατιρικό δημιουργό, γελάνε οι πέτρες)! 6) Είπα να δω και "Δημόσια Τηλεόραση", απλά και μόνο για να δω την κατάντια της, κάτι που φυσικά και είδα! Στα 10 λεπτά που κατάφερα να αντέξω να δω μια ενημερωτική εκπομπή, ένας καθηγητής, Χημείας νομίζω αλλά δεν είμαι σίγουρος, ζητούσε από τους τηλεθεατές να μην ανάβουν τα τζάκια τους όταν υπάρχει αρκετή αιθαλομίχλη, γιατί δεν κάνει καλό στο περιβάλλον. Από αυτή τη δήλωση κατάλαβα 2 πράγματα: α) καθηγητής μας είπε κάτι που γνωρίζει και 5χρονο και β) αν εσύ είσαι φτωχός και κρυώνεις, τράβα ψόφα, δε θα μου βρωμίζεις εμένα την ατμόσφαιρα για να ζεστάνεις το κοκκαλάκι σου! Να είχες φράγκα να αγοράσεις πετρέλαιο, φτωχομπινέ!!!

     Ήξερα ότι η τηλεόραση είναι σκατά, δε σου λέω κάτι καινούριο, απλά με το νέο έτος που όλοι εύχονται κάτι, και εγώ θα ήθελα να ευχηθώ 2 πράγματα σε όλους: Υγεία πάνω απ'όλα και ΣΠΑΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΣΑΣ!!! Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε εκεί έξω και είναι κρίμα να χαραμίζεστε μπροστά από ένα κουτί! Καλές γιορτές!

     ΥΓ. 1 Ό,τι και να πει κανείς για τους Ατενίστας και το yarnbombing είναι ελάχιστο! Έκλαψαν οι σοβάδες από τα γέλια! Και το κορυφαίο είναι ότι το Athens Voice, O κλοόυν κλπ.(φιλελέδες δηλαδή), τους εκθειάζουν και τους προμοτάρουν απίστευτα, ενώ το υπόλοιπο σύμπαν γελάει μέχρι δακρύων!Επισυνάπτω άρθρο που διάβασα στο alfavita.gr που αναλύει το συγκεκριμένο θέμα.
http://www.alfavita.gr/apopsin/atenistas-%CE%BB%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BE%CE%B7#ixzz2oNO2TKEY

Επισυνάπτω και το άρθρο του Κλόουν, για να μη νιώθεις βλαχαδερό που δε ξέρεις τι σημαίνει το yarnbombing!!!http://www.o-klooun.com/gallery/yarnbombing-gkrafitades-me-velones#.Urlwh85VLkJ

     YΓ. 2 Η Αρετή Κετιμέ μοιάζει ακόμα με 8χρονο!Μεγάλωσε που να σε πάρει ο διάολος!ΌΛΟΙ ΓΕΡΝΑΜΕ!!!

Όταν η αστυνομική αυθαιρεσία χτυπάει κόκκινο ή πόσο "δημοκρατική" χώρα είμαστε

     Μου αρέσει να μιλάω για προσωπικές μου εμπειρίες και βιώματα γιατί έτσι νιώθω ότι γνωρίζω όλες τις πτυχές ενός γεγονότος και ότι μπορώ να τις αξιολογήσω καλύτερα. Έτσι λοιπόν, θα αναφερθώ στις χθεσινοβραδινές μου περιπέτειες που συνέβησαν έξω από το Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης.

     Όλα ξεκίνησαν όταν έφυγα από τη βιβλιοθήκη του Α.Π.Θ. στις 2 το βράδυ και γυρνούσα σπίτι μου με τα πόδια γιατί έχασα το νυχτερινό λεωφορείο(ίσως το μεγαλύτερο σφάλμα μου). Καθώς περπατούσα την Εγνατία με κατεύθυνση προς τα ανατολικά και λίγο έξω από το Πολυτεχνείο, ξαφνικά νιώθω από πίσω μου ένα αυτοκίνητο να σταματάει απότομα. Γυρίζω απότομα το κεφάλι και βλέπω 3 μπάτσους να μου φωνάζουν "Ψηλά τα χέρια"και αμέσως μετά "Έλα προς το περιπολικό με αργά βήματα και σηκωμένα τα χέρια".Πρώτη φορά στη ζώη μου(εκτός από το σεξ) μου είπε κάποιος να έχω σηκωμένα τα χέρια. Αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή.

     Με το που πλησιάζω το περιπολικό, με διατάζουν να βάλω τα χέρια μου πάνω στο αμάξι και χωρίς να μου πουν τίποτα, ξεκινάνε να μου κάνουν σωματικό έλεγχο(επίσης για πρώτη φορά στη ζωή μου, εξαιρουμένων των αεροδρομίων φυσικά). Επίσης, ο δεύτερος μπάτσος μου ζητάει να του δώσω τη τσάντα μου(το 2ο σφάλμα μου, είχα τσάντα μαζί μου). Εκεί, και δε ντρέπομαι να το πω, φοβήθηκα. Φοβήθηκα πολύ. Ο λόγος; Γιατί ήμουν μόνος μου και ήταν 3. Θα μπορούσαν να βάλουν οτίδηποτε στη τσάντα μου για να με ενοχοποιήσουν. Όση ώρα έψαχνε ο μπάτσος την τσάντα μου (τουλάχιστον 2 λεπτά), είχα τα μάτια μου καρφωμένα πάνω του. Ευτυχώς δε βρήκε τίποτα ενοχοποιητικό, με εξαίρεση βιβλία και τετράδια που μάλλον δεν του έχουν χρειαστεί ποτέ στη ζωή του.

     Αλλά το χειρότερο έγινε αφού ήλεγξε ο ένας μπάτσος την τσάντα, ο δεύτερος μπάτσος που μου έκανε τον σωματικό έλεγχο( ο τρίτος ήταν απλά θεατής), μου ζητάει να βγάλω το μπουφάν μου για να με ξανατσεκάρει. Στις 2 το πρωί. Με 5 βαθμούς κελσίου, μπορεί και λιγότερο. Με άφησε έτσι για 1 περίπου λεπτό και αφού έγιναν όλα αυτά, τότε θυμήθηκαν να μου ζητήσουν τη ταυτότητα για να εξακριβώσουν τα στοιχεία μου και να τα ελέγξουν με το Κέντρο. Όσο περίμενα την εξακρίβωση, ρώτησα τον πρώτο μπάτσο γιατί γινόταν όλος αυτός ο έλεγχος. Μου απάντησε ότι "Αυτή είναι η δουλειά μας", και μετά με ρώτησε την οδό που μένω. Αφού τέλειωσε η εξακρίβωση και δεν εντόπισαν κάποιο τρομοκράτη, μου έδωσαν τη ταυτότητά μου, μου ευχήθηκαν καληνύχτα και έφυγαν.

     Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Ούτε ο πρώτος είμαι, ούτε ο τελευταίος που του συμβαίνουν τέτοια περιστατικά. Απλά θέλω να καταλήξω σε κάποια συμπεράσματα: 1) Αν κυκλοφορείς νύχτα με τα πόδια και δη έξω από το πανεπιστήμιο, τότε μάλλον είσαι εγκληματίας, 2) Αν κουβαλάς και τσάντα, τότε οι πιθανότητες αυξάνονται, 3) Αν είσαι μακρυμάλλης και με μούσια (γιατί έτσι είμαι) τότε οι μπάτσοι θεωρούν ότι έπιασαν λαβράκι.

    Πέρα όμως από το χιουμοριστικό, τα πράγματα είναι αρκετά σοβαρά. Τη παραμονή της 6ης Δεκεμβρίου κυκλοφορεί μπατσικό έξω από τα Πανεπιστήμια και σταματάει κάποιον που μοιάζει ύποπτος. Αν πανικοβαλλόμουν και άρχιζα να τρέχω, τι θα έκαναν; Θα με πυροβολούσαν; Και ο σωματικός έλεγχος και ο έλεγχος της τσάντας γιατί να γίνουν; Δεν τους αρκούσε να πάρουν απλά τη ταυτότητά μου, όπως έχουν κάνει τόσοι συνάδελφοί τους στο παρελθόν; Και γιατί εμένα; Από το απέναντι πεζοδρόμιο περπατούσαν 2 κοπέλες. Γιατί εμένα και όχι αυτές; Τελικά, πόσο "δημοκρατική" είμαστε ως χώρα όταν συμβαίνουν τέτοια περιστατικά(και πραγματικά πιστεύω ότι αυτό που μου συνέβη δεν είναι τόσο ακραίο, γιατί έχουμε δει πολύ χειρότερα).

     Μπορώ να θέσω και άλλα πολλά ερωτήματα, αλλά θέλω να το κλείνω αυτό το άρθρο και η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι πάρα πολύ απλή. Οι μπάτσοι σε αυτή τη χώρα κάνουν ότι θέλουν. Έχουν ένα πιστόλι στο χέρι και την έχουν δει εξουσία. Προσπαθούν να σπάσουν τον τσαμπουκά σε όποιον είναι διαφορετικός με το να τον τρομάζουν. Δε θα τους περάσει. Σήμερα είναι η μέρα του Αλέξη. Έτσι κι αλλιώς θα κατέβαινα στη πορεία, αλλά πλέον βλέπω τελείως ξεκάθαρα ότι 5 χρόνια μετά, δεν έχει αλλάξει τίποτα, ίσα ίσα που τα πράγματα είναι χειρότερα. Ελπίζω να έχει κόσμο σήμερα η πορεία, για να τους δείξουμε ότι δεν έχουμε ξεχάσει! Καλή συνέχεια!

Για τη συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής στο Σύνταγμα

     Στις 30/11/2013 η Χρυσή Αυγή καλεί συγκέντρωση στο Σύνταγμα για να κάνει επίδειξη δύναμης και να ζητήσει την αποφυλάκιση των βουλευτών της που βρίσκονται στη φυλακή. Κρατούσαν ελληνικές σημαίες και πυρσούς για να δώσουν μεγαλύτερη ένταση και να δυναμιτίσουν το κλίμα. Παρόλα αυτά, και ενώ έκαναν λόγο για 50.000 άτομα στη συγκέντρωσή τους (ως γνωστοί απόγονοι του Γκέμπελς ξέρουν να παραποιούν την αλήθεια), η πραγματικότητα τους διέψευσε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, αφού στην ουσία δεν υπήρχαν παραπάνω από 3.000 άτομα. Γιατί όμως, αν και είναι αστείο το γεγονός ότι δεν κατάφεραν να μαζέψουν κόσμο στο πιο κεντρικό σημείο της χώρας, εμείς δεν πρέπει να εφησυχαζόμαστε;

     Δεν πρέπει να εφησυχαζόμαστε για διάφορους λόγους: 1) Ο πραγματικός πυρήνας της Χρυσής Αυγής, δηλαδή οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών και οι νεοναζί δεν είναι πάνω από 10.000-20.000 σε όλη την επικράτεια της Ελλάδας. Αυτό το νούμερο προκύπτει από το γεγονός ότι στις Ευρωεκλογές του 2009, τότε που η Χρυσή Αυγή δεν ήταν της μόδας, πήρε γύρω στις 20.000 ψήφους, ένα ποσοστό που αντιστοιχούσε στο 0,2 % του ελληνικού πληθυσμού. Με δεδομένο ότι αυτές τις ψήφους της πήρε σε όλη την Ελλάδα, είναι λογικό να μην είναι όλα τα σκληροπυρηνικά μέλη στην Αθήνα, αυτοί δηλαδή που κάνουν ό,τι λέει το κόμμα, και άρα ο αριθμός που μαζεύτηκε στη συγκέντρωση είναι κυρίως οι σκληροπυρηνικοί της Αθήνας και των γύρω περιοχών.

     2) Ναι,αλλά στις εκλογές του 2012 πήραν σχεδόν 440.000 ψήφους, μπορεί να ισχυριστεί κάποιος. Που είναι όμως όλοι αυτοί που τους ψήφισαν; Είναι πολύ απλή η απάντηση. Αυτοί που τους ψήφισαν δεν έχουν κατεβεί και ούτε πρόκειται να κατέβουν σε πορεία στη ζωή τους. Είναι οι κλασσικοί Ελληναράδες που ποτέ τους δε νοιάστηκαν για τα προβλήματα του διπλανού τους, παρά μόνο για την πάρτη τους. Είναι οι Ελληναράδες που έτρεχαν πίσω από βουλευτές για να διοριστούν σε κάποια θέση και μόνο όταν η κατάσταση επιδεινώθηκε θυμήθηκαν να πουν ότι "για όλα φταίνε οι αλήτες οι πολιτικοί", λες και δεν ήταν αυτοί που τους είχαν ψηφίσει. Είναι οι Ελληναράδες που γουστάρουν να βλέπουν τη Ρωσίδα στο κωλόμπαρο και να έχουν τους Αλβανούς και τους Πακιστανούς στα χωράφια, αλλά όταν δεν έχουν λεφτά στην τσέπη κατηγορούν τους μετανάστες ότι τους κλεβουν τις δουλειές και για αυτό το λόγο στήριξαν τη Χρυσή Αυγή για να "ξεβρωμίσει ο τόπος". Είναι όλοι αυτοί οι Ελληναράδες που νιώθουν περήφανοι για την καταγωγή τους, θεωρώντας τους εαυτούς τους απόγονους των αρχαίων Ελλήνων, αλλά δεν έχουν πατήσει ποτέ σε ούτε ένα μουσείο ή αρχαιολογικό χώρο, ενώ ζήτημα είναι αν ξέρουν να ξεχωρίζουν τον Αισχύλο από τον Αριστοφάνη. Είναι τέλος, όλοι αυτοί, μικροί και μεγάλοι, που δεν ασχολήθηκαν ποτέ σοβαρά με την πολιτική ζωή της χώρας και δεν ενδιαφέρθηκαν για τα κοινωνικά ζητήματα που υπήρχαν, προσηλωμένοι στη θρησκεία, βλέποντας παντού εχθρούς, π.χ στους ομοφυλόφιλους, στους εξαρτημένους και σε κάθε άλλη ομάδα που η κοινωνία μας ορίζει ως μειονότητα. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής.

     3) Εφόσον, όμως, αυτοί είναι οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής, θα περίμενε κανένας να έχουν και φιλοναζιστικές τάσεις, κάτι που ωστόσο δεν ισχύει. Πράγματι, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής δεν είναι υπέρμαχοι του Χίτλερ, ίσα ίσα που παίζει και να τον μισούν ή έστω να μη συμφωνούν με αυτά που έκανε. Αυτοί που στήριξαν τη Χρυσή Αυγή είναι στην πραγματικότητα χουντικοί, φιλοβασιλικοί (αν και δεν ξέρω πώς τα βρίσκουν μεταξύ τους) και διάφοροι άλλοι υπερσυντηριτικοί δεξιοί. Όλοι οι παραπάνω θεωρούν ότι η χούντα έκανε καλό στην Ελλάδα, αγνοώντας επιδεικτικά τους θανάτους και τους βασανισμούς αριστερών και δημοκρατών αγωνιστών, ενώ μάλιστα υπερτονίζουν ότι όσο είχαμε χούντα στην Ελλάδα χτίστηκαν δρόμοι και σπίτια, ενώ μάλιστα αυτοί που κυβερνούσαν δεν "έφαγαν τα λεφτά του κοσμάκη", σαν "τους αλήτες τους πολιτικούς που έχουμε σήμερα". Ειδικά για το τελευταίο, παρατίθεται λινκ στο τέλος του άρθρου που αποδεικνύει τι ίσχυε κατά τη διάρκεια της 7ετίας σχετικά με τους κυβερνώντες και αν έφαγαν λεφτά ή όχι.

     Παίρνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, η συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής στο Σύνταγμα δεν είναι αντιπροσωπευτική του κόσμου που τη στηρίζει. Για να επέλθει αλλαγή στο τρόπο σκέψης των ατόμων που τη στηρίζουν, χρειάζεται μια συθέμελη αλλαγή ολόκληρης της κοινωνίας, ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και η γενικότερη αλλαγή νοοτροπίας, η οποία μπορεί να προέλθει μόνο από την παιδεία και τον πολιτισμό.

     ΥΓ.1 Γιατί η αστυνομία άφησε να διεξαχθεί κανονικά η συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής στο κέντρο της πόλης αλλά απαγόρεψε την αντιφασιστική πορεία που γινόταν σε διαφορετικό μέρος της Αθήνας;

     ΥΓ.2 Γιατί η αστυνομία δε διέταξε το κλείσιμο του σταθμού του μετρό, όπως κάνει όταν υπάρχουν άλλες πορείες και καλέσματα, π.χ γενικές απεργίες, αντιφασιστικά καλέσματα κλπ. ;

     ΥΓ.3 Τουλάχιστον στη συγκέντρωση, φανερώθηκε και το γνωστό πολιτιστικό πρόσωπο της Χρυσή Αυγής, αφού κατά τη διάρκεια της προσυγκέντρωσης ακούγονταν τραγούδια του "συντρόφου" Νότη Σφακιανάκη, δίνοντας μια άλλη "εσάνς" στην ατμόσφαιρα.

      Εδώ και το άρθρο του Ιού, για τα 7 χρόνια αρπαχτής των συνταγματών!http://www.iospress.gr/ios2010/ios20100725.htm

Μπήκαν στην ΕΡΤ οι εχθροί και γιατί φταίμε εμείς

     Αυτό που περιμέναμε όλοι εδώ και καιρό να συμβεί, να μπουν δηλαδή τα ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, τελικά συνέβη τα ξημερώματα της Πέμπτης 07/11/2013. Τα ΜΑΤ, με παρουσία εισαγγελέα, μπήκαν στις 4 τα ξημερώματα στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ και στις 8:30 έβαλαν λουκέτο με χειροπέδες στην καγκελόπορτα. Η εντολή για την επέμβαση δόθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά αλλά και από το συνέταιρο του πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ Βαγγέλη Βενιζέλο.

     Τα πράγματα φίλοι μου είναι πολύ απλά. Ίσως ακόμη πιο απλά από ότι πιστεύαμε. Η κυβέρνηση βλέπει ότι δεν κουνιέται φύλλο και κάνει ότι γουστάρει. Απολύσεις στο δημόσιο τομέα, περικοπές σε υγεία και παιδεία, μειώσεις μισθών και συντάξεων και εμείς δεν κάνουμε τίποτα. Ίσα-ίσα που λέμε και ευχαριστώ που υπάρχουν και τα προγράμματα κοινωφελής εργασίας και παίρνουν όσοι δουλεύουν 490 ολόκληρα ευρώ αν είναι άνω των 25 ετών και 427 ευρώ αν είναι κατω των 25 (περιττό να πούμε ότι για αυτά τα προγράμματα το προηγούμενο μήνα δήλωσαν 160.000 άτομα για 10.000 θέσεις.Success story baby!).

     Και φυσικά φταίμε εμείς για το γεγονός ότι δεν κουνιέται φύλλο. Στη γενική απεργία της 6ης Νοεμβρίου, ελάχιστα άτομα υπήρχαν στις πορείες στις μεγάλες πόλεις. Ακόμα και στην ίδια την ΕΡΤ ελάχιστα άτομα υπήρχαν για να την υπερασπίσουν. Τώρα μόνο και κατόπιν εορτής γίνονται καλέσματα σε πόλεις της Ελλάδας για στήριξη στον αγώνα των εργαζομένων.Ακόμα και μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που υπήρχε η δυνατότητα αναζωπύρωσης ενός κινήματος σε λήθαργο, μετά από λίγες μέρες όλα ξεχάστηκαν. Έγιναν και τα σκηνικά με τη μικρή Μαρία και όλα ξεχάστηκαν. Ξεχνάμε γρήγορα σαν λαός.

     O Σαμαράς βλέπει ότι το πεδίο είναι ανοιχτό για να περάσει ότι θέλει. Αυταρχικά. Η Ελλάδα αναλαμβάνει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε 2 μήνες και θα ήταν ένα βαρύ πλήγμα για αυτόν αν υπήρχε μια "ΔημόσιαΤηλεόραση" και μία Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση. Οπότε περίμενε για να δει πώς θα πάει και η απεργία και έδρασε την κατάλληλη στιγμή. Το ίδιο βράδυ κιόλας. Αν το έκανε πιο πριν, οι κινητοποιήσεις ίσως και να ήταν μαζικές. Αλλά απ'ότι φαίνεται παίρνουμε αυτό που μας αξίζει.

     Η ΕΡΤ έκλεισε προς το παρόν. Για να μην γίνει αυτό το ζοφερό παρόν η πραγματικοτητά μας, πρέπει να αντιδράσουμε. ΤΩΡΑ. Η ΕΡΤ, παρόλα τα προβλήματά της, σημαίνει πολιτισμός και μια διαφορετική ματιά απ'ότι μας πασάρουν τα ιδιωτικά Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας και Παραπληροφόρησης. Αν δεν θέλουμε να ακούμε μόνο τον Πρετεντέρη, την Τρέμη, τον Ευαγγελάτο και όλους αυτούς και όλοι αυτοί να είναι η μόνη φωνή που ακούγεται από την τηλεόραση, πρέπει να αντιδράσουμε. Αν δεν θέλουμε να βλέπουμε στις τηλεοράσεις πρωινιάτικα μοντέλα στα οποία κανούν αποτρίχωση και ο καμεραμάν κάνει ζουμ στο κώλο του μοντέλου, πρέπει να αντιδράσουμε.

     Είναι ένα από τα τελευταία χαρτιά που μας μένει να παίξουμε απέναντι σε αυτή την κυβέρνηση.Αν όχι τώρα πότε; Αν όχι εμείς ποιοι;

     ΥΓ. 1 Ντρέπομαι που το λέω, αλλά είδα και εγώ το εν λόγω βίντεο με τον κώλο του μοντέλου. Πόσο πιο εξευτελισμός σε αυτή τη τηλεόραση;
     ΥΓ. 2 Αυτό το ΕΣΡ κανά πρόστιμο θα ρίξει ή το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να λογοκρίνει τα φιλιά ομοφυλοφίλων και να κόβει τις διάφορες βρισιές;
     ΥΓ. 3 Μπορούμε πολύ απλά να πετάξουμε και τις τηλεοράσεις μας. Εγώ δεν έχω πλέον στο σπίτι και ησύχασα. Αλλά για αυτούς που έχουν, πρέπει να διαφυλαξουμε την ΕΡΤ.

O Lou Reed από τη δικιά μου οπτική

     Τη Κυριακή 27/10/2013 έμαθα τη δυσάρεστη είδηση ότι ο Lewis Allan Reed ή αλλιώς Lou Reed, δε βρίσκεται πλέον ανάμεσα μας. Από εκείνη τη στιγμή αρκετοί άρχισαν να ανεβάζουν τραγούδια στο facebook (ανάμεσά τους και εγώ), στο twitter κλπ., ενώ γράφτηκαν και πάρα πολλά άρθρα για τη ζωή και το έργο του Lou Reed. Δεν επιδικώκω να το παίξω παντογνώστης πάνω στη δισκογραφία του Lou Reed, ούτε να δηλώσω ότι ήταν ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης, γιατί δεν ήταν. Βασικά ούτε στο top-10 των αγαπημένων μου δεν βρίσκεται. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι παύω να τον σέβομαι. Και αξίζει σεβασμός στον Lou Reed γιατί ήταν πρωτοπόρος σε αυτό που έκανε και για μένα τουλάχιστον, είναι καλύτερο κάποιος καλλιτέχνης να είναι ιδιαίτερος και ξεχωριστός, παρά απλά να τραγουδάει ωραία ή να παίζει καλά κάποιο μουσικό όργανο.

     Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθώ κυρίως στα 2 καλύτερα, για μένα πάντα, άλμπουμ που έκανε: το "Velvet Underground & Nico" που έκανε με τους Velvet Underground και το προσωπικό του άλμπουμ "Transformer", που έκανε αφού έφυγε από τους Velvet Underground. Όταν το 1967 βγήκε το "The Velvet Underground & Nico", oι κριτικοί το χαντάκωσαν και το κοινό το απέρριψε. Το κοινό δεν ήταν έτοιμο ακόμα για τον ήχο και κυρίως τον στίχο του άλμπουμ. Στη παραγωγή του εν λόγω άλμπουμ βρίσκεται ο Andy Warhol με τη περίφημη μπανάνα του να δεσπόζει στο εξώφυλλο, ενώ και η γερμανικής καταγωγής τραγουδίστρια Νico ήταν επιλογή του Warhol. Ο Lou Reed έγραφε τους στίχους και ο John Cale ήταν υπεύθυνος για το μουσικό κομμάτι. Αλλά οι στίχοι ήταν αυτοί κυρίως που σόκαραν. Τραγούδια όπως το "Ηeroin", που αναφέρεται ξεκάθαρα στα ναρκωτικά με στίχους όπως τους παρακάτω:

Heroin, be the death of me
Heroin, it's my wife and it's my life
Because a mainer to my vein
Leads to a center in my head
And then i'm better of than dead

ή στο "Venus in furs" που γίνεται αναφορά στο σαδομαζοχισμό, το κοινό έστρεψε αλλού το κεφάλι του και για αυτό το λόγο έπρεπε να περάσουν πάρα πολλά χρόνια μέχρι να δικαιωθεί ο δίσκος κάτι που φαίνεται από πολλές διακρίσεις όπως για παράδειγμα η 13η θέση που του δίνει το περιοδικό Rolling Stone, ανάμεσα στα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών.

     1972 και "Transformer". Ο David Bowie που είχε ακούσει τη μουσική του Reed και είχε ενθουσιαστεί, αναλαμβάνει τη παραγωγή του δίσκου. Πλέον δεν υπάρχουν οι ακραίοι μουσικοί πειραματισμοί του Cale, αλλά στη θέση του έχει μπει ο Μick Ronson, αν και πλέον τον κύριο ρυθμό τον δίνει η κιθάρα του Reed. Τα θέματα του Reed εξακολουθούν να είναι περίπου τα ίδια, δηλαδή πόρνες, οίκοι ανοχής, ναρκωτικά, αλλά πλέον με έναν τρόπο που να μην είναι ακραίος, ούτε μουσικά ούτε τόσο πολύ στιχουργικά. Τραγούδια όπως το "Walk on the wild side" που μιλάει πάλι για πορνεία, κατάφερε να βρίσκεται στη κορυφή των charts και να πάίζεται από τα ραδιόφωνα συνέχεια. Άλλα καταπληκτικά τραγούδια που βρίσκονται στο εν λόγω άλμπουμ είναι το "Satellite of love", το "Vicious" και άλλα, αν και για μένα αυτό που ξεχωρίζει είναι το "Perfect day", μία από τις καλύτερες μπαλάντες που γράφτηκαν ποτέ.

     Κλείνοντας αυτό το άρθρο, θα ήθελα για άλλη μια φορά να επισημάνω ότι ο Lou Reed είναι ένας πολύ μεγάλος καλλιτέχνης και αξίζει κάποιος να ασχοληθεί μαζί του. Αναφέρθηκα μόνο σε 2 άλμπουμ του, γιατί είναι αυτά που εμένα τουλάχιστον με έχουν κάνει να τα ξεχωρίσω από τα υπόλοιπα, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι τα υπόλοιπα δεν αξίζουν. Σας αφήνω με κάποιους στίχους από το Perfect day, ελπίζοντας να μπορείτε να τους αφιερώσετε σε αυτόν που αγαπάτε ή έστω σκέφτεστε:

Just a perfect day
Problems all left alone
Weekenders on our own
It's such fun

Just a perfect day
You made me forget myself
I thought I was someone else
Someone good

To twitter ως μέσο δικτύωσης και αλληλεγγύης(συνέχεια)

     Πριν από 2 εβδομάδες έγραψα ένα άρθρο για το τουίτερ, και πώς μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο δικτύωσης και αλληλεγγύης. Μετά τη μεγάλη επιτυχία του hastag  #aggeliesergasias, άρχισα να πιστεύω ότι όλοι αυτοί που ασχολήθηκαν με αυτό, είτε ποστάροντας για διάφορες δουλειές είτε ψάχνοντας για δουλειές, θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε ένα επόμενο στάδιο που μπορεί να είναι εξίσου ουσιαστικό και να βοηθήσει ακόμη περισσότερους ανθρώπους. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο για να προτείνω μια ιδέα για το πώς μπορεί να συνεχιστεί η αλληλεγγύη και η δικτύωση που ξεκίνησε από το #aggeliesergasias.

     Αυτό που σκέφτηκα είναι ότι, αντί να ψάχνουμε για θέσεις εργασίας, θα μπορούσαμε οι ίδιοι να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας για τους εαυτούς μας. Αν μαζευτούμε π.χ. 10 άτομα(ένας ψυχολόγος,ένας φιλόλογος,ένας υδραυλικός,ένας ηλεκτρολόγος κλπ.), θα μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι σαν δίκτυο(προφανώς χωρίς αφεντικά και βασισμένο στις έννοιες της αυτοδιαχείρισης και αυτοοργάνωσης). Μέσα από αυτό το δίκτυο,που θα μπορούσε αρχικά να δημιουργηθεί από ένα hastag ή μια σελίδα στο ίντερνετ,θα μπορούσαμε να οργανωθούμε με τέτοιο τρόπο,ώστε να μπορεί ο καθένας να βάλει τα προσωπικά του στοιχεία και τι υπηρεσίες μπορεί να προσφέρει. Στη συνέχεια,θα πρέπει η σελίδα να γίνει γνωστή και να κατευθύνουμε όποιον μπορούμε να μπαίνει σε αυτή τη σελίδα αν ψάχνει κάποιον για δουλειά. Για παράδειγμα,αν ξέρω ότι ένας φίλος μου ψάχνει για υδραυλικό,να του συστήνω αυτή τη σελίδα και να μπορεί να τον βρει από εκεί μέσα. Αυτό,έχει περισσότερα πλεονεκτήματα σε σχέση με το να ψάξεις π.χ. τον χρυσό οδηγό,γιατί δίνεις το παράδειγμα της αλληλεγγύης. Επίσης,αν οι υπηρεσίες που προσφέρονται είναι καλές,όλο και περισσότερο κόσμος θα το διαφημίσει και θα το προμοτάρει(και μια σελίδα στο fb θα μπορούσε να βοηθήσει).

     Παράλληλα με αυτό,τα άτομα που ενδιαφέρονται να το τρέξουν,θα πρέπει να έρθουν σε φυσική επαφή μεταξύ τους,έτσι ώστε να μπορούν να δομηθούν ουσιαστικές σχέσεις μεταξύ τους. Έπειτα από αυτό τα άτομα θα μπορούσαν να βρουν και κάποιο χώρο,έτσι ώστε όποιος/α θέλει να τους βρει,να ανατρέξει σε αυτό το χώρο. Αυτός ο χώρος,για να καλύψει τα έξοδα του,θα μπορεί να φτιάχνει διάφορες κουζίνες ή πάρτυ ή χαρισοπάζαρα,όπου ο καθένας θα χαρίζει ή θα πουλάει σε πολύ χαμηλές τιμές πράγματα που δεν χρειάζεται πλέον. Η προπαγάνδιση και του χώρου μπορεί να γίνει με πολλούς και διάφορους τρόπους(facebook,twiitter κλπ.)

 

     Αν κάποιος/α θεωρεί τις παραπάνω ιδέες σοβαρές, υλοποιήσιμες και θέλει να συμμετάσχει, μπορεί να μου στείλει ένα dm στο twitter ή ένα μήνυμα στη σελίδα https://www.facebook.com/Mikromegalos στο facebook. Όποιος/α έχει ενστάσεις, διαφωνεί σε κάτι μπορεί επίσης να επικοινωνήσει. Όλες οι απόψεις δεκτές!

Συντηρητικη κοινωνία είναι...

     Κάθε φορά που ακούω ή διαβάζω τη λέξη συντηρητικός, συντηρητισμός κλπ., το μυαλό μου πάει κατ'ευθείαν στο τόπο καταγωγής μου. Όπως αρκετοί άνθρωποι που είτε έχουν καταγωγή είτε έχουν μεγαλώσει σε μια μικρή κοινωνία, έτσι και εγώ προέρχομαι από μία τέτοια κοινωνία. Αυτές οι κοινωνίες έχουν κατά ένα μεγάλο βαθμό πολλές ομοιότητες, με σημαντικότερη εξ'αυτών τον συντηρητισμό τους(όχι όλες βέβαια, αλλά η πλειοψηφία τους).

     Τι εννοώ με την έννοια συντηρητισμός; Σύμφωνα με τη προσωπική μου άποψη, μία κοινωνία είναι συντηρητική όταν: 1) Η καθημερινή της ενασχόληση είναι το κουτσομπολιό. Και όταν μιλάω για κουτσομπολιό, δεν εννοώ π.χ "είδα τη Μαρία στο δρόμο", αλλά π.χ "είδα τη Μαρία στο δρόμο με ένα ψηλό, μελαχροινό, αδύνατο, να μπαίνουν στη BMW του και μετά να φιλιούνται και να φεύγουν. Η μάνα της άραγε ξέρει ότι κάνει τέτοια ανύπαντρη κοπέλα;" Η πρώτη πρόταση είναι απλά μία συνηθισμένη φράση που συζητιέται μεταξύ φίλων και γνωστών. Η δεύτερη, εμπεριέχει όλα αυτά τα στοιχεία που ξεχωρίζουν τις μικρές (κυρίως) κοινωνίες: ζήλεια για ότι έχουν οι άλλοι, κακία που δεν το έχουμε εμείς και μικροπρέπεια που πάμε και το λέμε δεξιά και αριστερά. Όσο πιο μικρή μια πόλη ή ένα χωριό,τόσο πιο πολύ αυξάνονται οι πιθανότητες να γίνεις στόχος κουτσομπολιού των άλλων.

     2) Μια κοινωνία είναι συντηρητική όταν απομονώνει άτομα λόγω των σεξουαλικών τους προτιμήσεων. Εδώ συμβαίνει το ίδιο πράγμα που συμβαίνει και με το κουτσομπολιό: μαθαίνουν όλοι τις προτιμήσεις σου, π.χ. ομοφυλόφιλος, και κατ'ευθείαν σε σχολιάζουν και σε απομονώνουν. Γι'αυτό άλλωστε πολύ λίγα άτομα εκδηλώνουν τις προτιμήσεις τους κατά τη διάρκεια της σχολικής φοίτησης και πραγματικά νιώθουν απελευθερωμένοι άμα καταφέρουν και περάσουν σε κάποια άλλη πόλη(αν είναι μεγαλύτερη ακόμη καλύτερα) που δεν ξέρουν κανένα και μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα. Το ίδιο συμβαίνει βέβαια και σε άλλες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα όταν κάποιος ντύνεται σε punk ή goth στυλ και αμέσως όλοι τον σχολιάζουν θεωρώντας τον "προβληματικό".

     3) Απομόνωση υπάρχει βέβαια και για διάφορες κοινωνικές ευπαθείς ομάδες. Έχοντας μεγαλώσει 18 χρόνια σε μια μικρή σχετικά πόλη, με εξαίρεση κάποιους ζητιάνους, δεν είχα δει σχεδόν ποτέ άτομα με αναπηρία ή εξαρτημένους από διάφορες ουσίες. Αυτό προφανώς και συμβαίνει γιατί μία συντηρητική κοινωνία θεωρεί ότι όλα αυτά τα άτομα δε συνάδουν με τους σωστούς τρόπους της κοινωνίας τους, ότι ξεφεύγουν από το σωστό παράδειγμα και ότι δεν τους ταιριάζει να έχουν τέτοια άτομα, με αποτέλεσμα όλοι αυτοί οι άνθρωποι να βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους.

     4) Η θρησκεία επίσης είναι ένας σημαντικός παράγοντας που ξεχωρίζει μια συντηρητική κοινωνία. Όλοι πρέπει να δηλώνουν χριστιανοί, ασχέτως αν δεν έχουν καμία σχέση με την Εκκλησία και πηγαίνουν μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα για να τους δει ο κόσμος. Ειδικά το Πάσχα, το να πάει "όλη η οικογένεια μαζί στην Εκκλησία για να μη πει τίποτα ο κόσμος" είναι μία φράση που την έχουν ακούσει σίγουρα όσοι δε θέλουν για τους δικούς τους λόγους να μη πάνε στην Εκκλησία. Επίσης, το να δηλώνεις ότι είσαι άθεος σε μια συντηρητική κοινωνία πιστεύω ότι είναι πιο ακραίο από το να τους πεις ότι είσαι σατανιστής και σφάζεις παρθένες κάτω από τη πανσέληνο.

     5) Αν για οποιοδήποτε λόγο ξεχωρίζεις από τη μάζα, τότε είσαι καταδικασμένος να στιγματίζεσαι και να έχεις ελάχιστες (ή και καμία) πιθανότητες διαφυγής. Αν είσαι από μικρή πόλη και για παράδειγμα ακούς ροκ, θα έχεις το πολύ 1 με 2 μαγαζιά για να βγεις. Αν θέλεις να δεις μία μη εμπορική ταινία, θα πρέπει αναγκαστικά να συμβιβαστείς με το γεγονός ότι θα τις βλέπεις μόνο στον υπολογιστή σου κ.ο.κ

      Καταφέρνεις να ξεφύγεις από τη μετριότητα και τη μαζοποίηση μόνο στη περίπτωση που είσαι τυχερός και έχεις κάποιον να σου δώσει τα ερεθίσματα να ψαχτείς στις τέχνες, στη πολιτική κλπ. Αν όχι, τότε θα είσαι αναγκασμένος να υποστείς τα κλαμπ, τα σκυλάδικα, τις κακές ποιοτικά ταινίες κλπ. Βέβαια, δεν καταλαβαίνεις ότι περνάς χάλια, αφού έχεις συμβιβαστεί με αυτά και σου αρέσουν, χωρίς να ξέρεις την άλλη προοπτική που εμφανίζεται κυρίως στις μεγάλες πόλεις. Αν διαφέρεις για οποιοδήποτε λόγο, έχεις να αντιμετωπίσεις τον χλευασμό της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Η συντηρητική κοινωνία φοβάται το διαφορετικό γιατί πιστεύει ότι θα της χαλάσει τον "σωστό" τρόπο ζωής που είχε ως τώρα. Γι'αυτό δεν αλλάζουν και εύκολα.

     Υ.Γ Δε πιστεύω ότι οι μικρές κοινωνίες έχουν μόνο αρνητικά στοιχεία ή ότι οι μεγάλες κοινωνίες έχουν μόνο θετικά, απλά στόχος αυτού του άρθρου ήταν να θίξει μερικές από τις ανορθογραφίες των κοινωνιών που αρκετοί από εμάς έχουμε ζήσει στο πετσί μας. Θεωρώ ότι κάποιοι θα βρουν μέσα σε αυτό το άρθρο ομοιότητες με τους δικούς τους τόπους καταγωγής. C'est tout.

Οι απολυμένοι της ΕΡΤ3 συνεχίζουν να προσφέρουν πολιτισμό

     Η ιστορία σχετικά με την ΕΡΤ είναι γνωστή σε όλους. Στις 11//06/2013 η κυβέρνηση αποφασίζει να βάλει λουκέτο σε όλα τα κανάλια της δημόσιας τηλεόρασης, όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς κλπ. και να απολύσει 2656 ανθρώπους, με σκοπό να κλείσει τη "σπάταλη" ΕΡΤ και να δημιουργήσει στη θέση της, τη ΝΕ.Ρ.Ι.Τ. Μέχρι στιγμής εκπέμπει το μεταβατικό κανάλι της ΔΤ, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από φερέφωνο της κυβέρνησης Σαμαρά.

     Ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεν το έβαλαν κάτω και συνέχισαν, σε πείσμα όλων αυτών που δεν το ήθελαν, να εκπέμπουν κανονικά εκπομπές οι οποίες προβάλλονται ιντερνετικά. Στους 4 μήνες που πέρασαν από την ημέρα του λουκέτου, η ΕΡΤ δε σταμάτησε να παράγει πολιτισμό. Θα μιλήσω ειδικά για τη Θεσσαλονίκη, γιατί έζησα από κοντά αυτούς τους 4 μήνες τις συναυλίες που γινόταν έξω από το κτίριο της ΕΡΤ3 στη Λεωφόρο Στρατού, κυρίως τον πρώτο μήνα, τις διάφορες συζητήσεις που γινόταν, καθώς επίσης και το πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα που πρόβαλλαν καθ'όλη τη διάρκεια της ημέρας τόσο στη τηλεόραση, όσο και στο ραδιόφωνο.

     Μετά από όλο αυτό το διάστημα, όπου οι απολυμένοι υπάλληλοι της ΕΡΤ παραμένουν απλήρωτοι, θα περίμενε κανείς ότι θα είχαν κλονιστεί και ότι θα σταματούσαν να αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους. Αλλά όχι μόνο δε γίνεται αυτό, αλλά συνεχίζουν δυναμικά σε όλα τα μέτωπα. Σε αυτό το σημείο, θα αναφερθώ ιδιαίτερα στο "Αυτοδιαχειριζόμενο σινεμά εργαζομένων ΕΡΤ3", το οποίο εδώ και 2 μήνες προβάλλει κλασσικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Ανάμεσα σε αυτές τις ταινίες συναντάμε ταινίες όπως, η "Casablanca" του Curtis, το "Life of Brian" των Μοnty Python, το "Ασανσέρ για δολοφόνους" του Λουί Μαλ, τα "39 βήματα" του Χιτσκοκ και άλλες.

     Από τις 15/10 ξεκίνησε ένα αφιέρωμα στο φιλμ νουαρ με τη ταινία "Το Γεράκι της Μάλτας" του Τζον Χιούστον, με τον Χαμπφρεϋ Μπόγκαρτ στο πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ κάθε εβδομάδα θα προβάλλεται και μία άλλη ταινία. Η ταινία προβλήθηκε στο κινηματογράφο "Αλέξανδρος" και την προλόγισε ο Αλέξης Δερμεντζόγλου, ενώ στο τέλος έγινε και μία συζήτηση. Η είσοδος ήταν δωρεάν και σχεδόν 150 άτομα παρακολούθησαν τη ταινία. Πριν τη ταινία έγινε αναφορά στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, ενώ οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που μίλησαν υποσχέθηκαν ότι θα συνεχίσουν να προβάλλουν ταινίες και γενικότερα να προσφέρουν πολιτισμό στο κόσμο που το ζητάει.

     Το παράδειγμα των εργαζομένων της ΕΡΤ μας δείχνει πώς όταν ένας αγώνας είναι δίκαιος, τότε οι άνθρωποι δεν λυγίζουν αλλά συνεχίζουν. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, η ΕΡΤ ήταν η μοναδική κοιτίδα πολιτισμού στη τηλεόραση και από τις ελάχιστες στο ραδιόφωνο. Ο αγώνας τους πρέπει να στηριχτεί από όλους μας μέχρι να δικαιωθεί.

     ΥΓ. 1 Στα αρνητικά της χθεσινής προβολής παραθέτω απλά το γεγονός ότι ελάχιστοι ήταν οι νέοι άνθρωποι που παρακολούθησαν την ταινία. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε στο γεγονός ότι η ταινία ήταν πολύ παλιά είτε στο ότι ίσως οι νέοι δεν ενδιαφέρονται τόσο για το τι συμβαίνει στην ΕΡΤ. Ελπίζω να είναι το πρώτο.
     ΥΓ. 2 Η επόμενη προβολή θα γίνει στις 29/10. Θα προβληθεί η ταινία του Fritz Lang "Η σκύλα", στα πλαίσια του αφιερώματος στο φιλμ νουαρ.

Το τουίτερ ως μέσο δικτύωσης και αλληλεγγύης

     Το τουίτερ μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο δικτύωσης και αλληλεγγύης με σκοπό να βοηθήσει συνανθρώπους μας (ανάμεσά τους και εμένα) που είναι άνεργοι και ψάχνουν για δουλειά; Όχι μόνο μπορεί, αλλά το τελευταίο διάστημα το κάνει και μάλιστα με πολύ μεγάλη επιτυχία!Για να μην παρεξηγηθώ όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

     Πριν από 2 μήνες άρχισα να ασχολούμαι πιο σοβαρά με το τουίτερ γιατί πίστευα, όπως και πολλοί άλλοι, ότι είναι απλά ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης όπου απλά φόλοου αυτούς που έχουν χιούμορ, σχολιάζουν τη πολιτική κατάσταση, τρολάρουν δημόσια πρόσωπα κλπ. Αλλά τις τελευταίες μέρες παρατήρησα ότι όλο και περισσότερα άτομα είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούν το hastag #aggeliesergasias και να ρωτούν για δουλειά ή να ποστάρουν για διάφορες θέσεις εργασίας σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο (έχω δει και αγγελίες για Κύπρο και για Γερμανία)!!!

     Με βάση όλα τα παραπάνω, αποφάσισα να βρω το άτομο που "κρύβεται" πίσω από όλο αυτό και να τον ρωτήσω διάφορα πράγματα σχετικά με τις #aggeliesergasias. Έτσι λοιπόν ήρθα σε επικοινωνία με τον Δημήτρη (Κιμπάρης είναι το άβαταρ του στο τουίτερ ή αλλιώς @dimitrischrid) και μιλήσαμε αρχικά μέσω τουίτερ και έπειτα με e-mail σχετικά με την ιδέα του.

     Αρχικά, τον ρώτησα πώς ξεκίνησε η ιδέα και πώς το είχε στο μυαλό του. Μου απάντησε ότι η ιδέα ξεκίνησε από την ανάρτηση μίας κοπέλας η οποία έψαχνε εναγωνίως για δουλειά και έτσι σκέφτηκε τελείως αυθόρμητα να προτείνει σε όσους θεωρούν ότι μπορεί να βοηθήσει ένα χάσταγκ-αλυσίδα, όπου θα προβάλλονται θέσεις εργασίας, αγγελίες και ότι άλλο πέφτει στην αντίληψή τους, ακόμα και από στόμα με στόμα!

     Επίσης, αυτό που ήθελα να μάθω ήταν ποιες ήταν οι δυσκολίες που συνάντησαν, ποια ήταν η ανταπόκριση του κόσμου και αν απευθύνεται μόνο στην Αθήνα ή και σε άλλες πόλεις. Σε όλα αυτά μου είπε ότι πλέον το τρέχουν ενεργά 30 με 40 άτομα που αναρτούν ότι αγγελία υπάρχει σε διάφορα μέρη της χώρας, ενώ για την ανταπόκριση, μου αποκρίθηκε ότι ήταν άμεση, πολύ μεγάλη καιπέρα από κάθε προσδοκία. Ασχολήθηκαν χρήστες με πολύ ευαισθησία και μέχρι στιγμής η προσπάθεια αυτή έχει αποφέρει καρπούς, αφού τουλάχιστον 25 με 30 χρήστες έχουν κλείσει συνεντεύξεις ή έχουν βρει δουλειά!

     Στη συνέχεια τον ρώτησα αν όλο αυτό το εγχείρημα τρέχει μόνο μέσω τουίτερ ή και μέσω άλλων μέσων κοινωνική δικτύωσης και αν πιστεύει ότι μπορεί να συνεχιστεί. Σε αυτές τις ερωτήσεις μου απάντησε ότι η συγκεκριμένη πρωτοβουλία τρέχει μόνο στο τουίτερ γιατί αυτό το μέσο παρέχει τη μεγαλύτερη αμεσότητα σε σχέση με τα άλλα και ακόμη ότι ευελπιστεί να συνεχιστεί και να βοηθήσει ακόμη περισσότερα παιδιά να βρουν δουλειά!

    Τέλος τον ρώτησα αν πιστεύει ότι το τουίτερ μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο δικτύωσης και αλληλεγγύης. Εδώ θα παραθέσω αυτούσια την απάντηση του, γιατί παράλληλα κάνει και ένα σχόλιο για τη σημερινή κατάσταση: "Τέλος να αναφέρω ότι δεν σκοπεύουμε να λύσουμε το πρόβλημα, άλλωστε το πρόβλημα της ανεργίας δεν οφείλεται στην έλλειψη πληροφορίας, το σημαντικό στην όλη υπόθεση είναι ότι αν θέλουμε μπορεί να καταφέρουμε πολλά μέσω της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας, να μετριάσουμε τα ήδη υπάρχοντα σοβαρότατα προβλήματα και να δώσουμε ένα διέξοδο σε συνανθρωπους μας που μας χρειάζονται."

     Κλείνοντας, το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι είμαι περήφανος που υπάρχουν τέτοιοι Άνθρωποι εκεί έξω, με το Α κεφαλαίο, που νοιάζονται για το συνάνθρωπό τους και προσπαθούν να τον βοηθήσουν στη δύσκολη εποχή στην οποία ζούμε. Καλό είναι να βοηθήσει ο καθένας μας όπως μπορεί αυτή τη πρωτοβουλία και να τη κάνει γνωστή προς το ευρύ κοινό.

     ΥΓ. Ένα τεράστιο ευχαριστώ στο Δημήτρη που βρήκε χρόνο να μου απαντήσει και ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ σε αυτόν και όλα τα παιδιά που το τρέχουν!

73 χρόνια μετά,ο "Μεγάλος δικτάτορας" του Τσάπλιν είναι πιο επίκαιρος από ποτέ

     Χθες το βράδυ είδα για πρώτη φορά τη ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν, "Ο Μεγάλος δικτάτορας", που γυρίστηκε το μακρινό 1940 και μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο ο Τσάπλιν καταπιάστηκε με το φαινόμενο του ναζισμού. Στη συγκεκριμένη ταινία, η οποία είναι η πρώτη μη βωβή του Τσάπλιν, ο Τσάπλιν υποδύεται τον δικτάτορα της Τομανίας Adenoid Hynkel, ο οποίος είναι εμπνευσμένος από τον Αδόλφο Χίτλερ και δείχνει τη διαδρομη του προς τον Δέυτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην ίδια ταινία υποδύεται και έναν Εβραίο κουρέα, ο οποίος πάσχει από αμνησία, έπειτα από ένα ατύχημα που είχε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και ο οποίος έχει εκπληκτική ομοιότητα με τον Hynkel. Καθ'όλη τη διάρκεια της ταινίας, ο Τσάπλιν σατυρίζει τον Χίτλερ και κατ'επέκταση όλο το ναζιστικό καθεστώς που είχε επιβληθεί στη Γερμανία. Κατά τη διάρκεια της ταινίας σατυρίζει και τον Μουσολίνι, τους πιο στενούς του συμβούλους αλλά και τα τάγματα εφόδου όταν τα δείχνει να διακωμωδούνται από τον άλλο του χαρακτήρα, τον Εβραίο κουρέα και τη φίλη του, επίσης Εβραία Χάνα.  

     Γιατί όμως η ταινία είναι επίκαιρη και μάλιστα για τη χώρα μας και μας δίνει και πολλά μαθήματα; Για πολλούς και διάφορους λόγους. 1ον) Κατά τη διάρκεια της ταινίας βλέπουμε να στοχοποιείται μία κοινωνική ομάδα, οι Εβραίοι, χωρίς κανέναν ουσιαστικό λόγο. Βλέπουμε τα τάγματα εφόδου να τους κυνηγάνε, να τους αναγκάζουν να γράψουν έξω από τα μαγαζιά τους την λέξη "Εβραίος", μέχρι και να μπαίνουν ανενόχλητοι να ψάχνουν μέσα στα σπίτια τους. Οι ίδιοι μάλιστα οι Εβραίοι μένουν μέσα σε ένα γκέτο, απομονωμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία. Μας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;

     2ον) Ένα μάθημα που δίνει η ταινία είναι ότι το μίσος των Αρίων προς τους άλλους δεν έχει καμία λογική. Πιο συγκεκριμένα, βλέπουμε στη ταινία τον Τσάπλιν, από το ρόλο του Εβραίου, να υπερασπίζεται την Τομανία στο Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και να σώζει ένα λοχαγό από βέβαιο θάνατο με κίνδυνο τη ζωή του. Αυτός δηλαδή που είναι παρίας για την Αρία φυλή, είναι αυτός που υπερασπίστηκε τη χώρα τους μερικά χρόνια πριν! Οφείλουμε να τονίσουμε ότι οι Εβραίοι εμφανίζονται εργατικοί και φτωχοί, κάτι που δεν έχει καμία σχέση με όσα τους καταλόγιζαν οι ναζί για τεμπελιά και πλούτη.

     3ον) Ο Τσάπλιν, ως Adenoid Hynkel αυτή τη φορά, εμφανίζεται ως ένας κακομαθημένος, εγωιστής, πανούργος και ευθυνόφοβος ηγέτης που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να βγάζει λίβελλους εναντίον των Εβραίων αλλά και των εχθρών του, μόνο βέβαια όταν δε περνάει το δικό του. Έτσι λοιπόν, παρατηρούμε ότι ενώ στην αρχή πνέει τα μένεα εναντίον των Εβραίων, κάνει πίσω και αρχίζει να τους συμπεριφέρεται πιο χαλαρά όταν περιμένει να λάβει λεφτά για χρηματοδότηση από έναν Εβραίο επιχειρηματία. Όταν βέβαια δεν τα παίρνει, βγάζει όλο το μίσος του εναντίον τους. Αλλά και εναντίον του Ναπαλόνι (δηλαδή του Μουσολίνι), θέλει να περάσει το δικό του και για αυτό παρόλο που υπογράφει τη συνθήκη για ειρήνη, μετά από λίγο τη σκίζει για να μπει αυτός πρώτος στο Όστερλιτς. Αυτή η συμπεριφορά του Hynkel θυμίζει πολύ τη συμπεριφορά δίαφορων άλλων στην Ελλάδα που θέλουν να περάσει το δικό τους, αλλά απαρνιούνται και το ναζισμό τους, όταν δεν τους συμφέρει.

    4ον) Το πιο σημαντικό όμως μήνυμα που θέλει να περάσει η ταινία βρίσκεται στα τελευταία 5 λεπτά. Μετά από μία σειρά συμπτώσεων, ο Εβραίος κουρέας παίρνει τη θέση του Ηynkel και απευθύνει στα στρατεύματα έναν από τους ομορφότερους λόγους που έχουν απευθυνθεί στην ιστορία του κινηματογράφου, ένα πραγματικό μήνυμα αγάπης και αδελφοσύνης όλων των λαών, όπου δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες φυλές και όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι ο ένας απέναντι στον άλλον. Ένας λόγος που για μένα θα έπρεπε να διδάσκεται σε όλα τα σχολεία, όλων των χωρών του κόσμου. Γιατί κάπως έτσι μπορούμε να ελπίζουμε ότι οι επόμενες γενιές θα διακατέχονται από παιδεία και αγάπη και όχι μίσος προς τους άλλους.

     Παρακάτω ο λόγος που εκφωνεί στα ελληνικά και τέρμα κάτω και το λινκ από το youtube.

"Λυπάμαι, αλλά δεν θέλω να γίνω αυτοκράτορας. Δεν είναι δική μου υπόθεση. Δεν θέλω ούτε να βασιλέψω, ούτε να κατακτήσω κανέναν. Θα ήθελα να βοηθήσω όλο τον κόσμο, αν μπορούσα. Εβραίους, χριστιανούς, μαύρους, λευκούς. Ολοι επιθυμούμε την αλληλεγγύη, αυτή είναι η φύση των ανθρώπων. Να ζούμε με την ευτυχία των άλλων, και όχι με τη δυστυχία τους. Δεν θέλουμε ούτε να μισούμε, ούτε να περιφρονούμε.

Στον κόσμο αυτόν υπάρχει χώρος για τον καθένα. Η καλή Γη είναι πλούσια και μπορεί να παρέχει για όλους. Η ζωή μπορεί να είναι ελεύθερη κι ωραία, αλλά χάσαμε αυτό το μονοπάτι. Η πλεονεξία δηλητηρίασε τις ψυχές των ανθρώπων, ανύψωσε τους φραγμούς του μίσους, μας καταδίκασε στη δυστυχία και στη σφαγή. Ορίσαμε την ταχύτητα, αλλά κλειστήκαμε στον εαυτό μας. Η εκμηχάνιση προσφέρει αφθονία αλλά μας έχει αφήσει σε ένδεια. Η επιστήμη μας έκανε κυνικούς, η ευφυΐα μας, σκληρούς και άξεστους. Σκεφτόμαστε πολύ και αισθανόμαστε ελάχιστα.

Περισσότερο κι απο τις μηχανές, χρειαζόμαστε την ανθρωπιά. Πιο πολύ από την επιδεξιότητα, χρειαζόμαστε την καλοσύνη και την ευγένεια. Χωρίς αυτές τις αρετές, η βία θα κυριαρχήσει στη ζωή και όλα θα χαθούν. Το αεροπλάνο και το ραδιόφωνο μας έφεραν πιο κοντά. Η ίδια η φύση αυτών των εφευρέσεων διαλαλεί την καλοσύνη των ανθρώπων. Διαλαλεί την παγκόσμια αδελφοσύνη, την ενότητα όλων μας.

Ακόμα κι αυτή τη στιγμή, η φωνή μου φτάνει στα αυτιά εκατομμυρίων ανθρώπων, απελπισμένων γυναικών, παιδιών, που είναι θύματα ενός συστήματος που ξέρει μόνο να βασανίζει και να φυλακίζει αθώους ανθρώπους. Σε αυτούς που με ακούνε, λέω: Μην απελπίζεστε. Η τωρινή μας δυστυχία δεν είναι παρά το πέρασμα της πλεονεξίας και της σκληρότητας εκείνων που φοβούνται την πρόοδο του ανθρώπου. Το μίσος των ανθρώπων θα περάσει και οι δικτάτορες πεθαίνουν! Και η δύναμη που αφαίρεσαν από το λαό θα επιστρέψει σε αυτόν ξανά. Οσο οι άνθρωποι πεθαίνουν, η ελευθερία δεν θα αφανιστεί ποτέ!

Στρατιώτες! Μην υπακούτε στους αγροίκους, που σας περιφρονούν και σας σκλαβώνουν, που σας δυναστεύουν τις ζωές. Ανθρώπους που σας λένε τι να κάνετε, τι να σκεφτείτε και τι να νιώσετε! Που σας μεταμορφώνουν σε κοπάδι, σε κρέας για τα κανόνια. Μην υποχωρείτε μπροστά σε αυτά τα εκφυλισμένα όντα, στους εγκέφαλους και τις καρδιές των μηχανών! Δεν είστε ούτε μηχανές, ούτε κοπάδι, είστε άνθρωποι! Φέρετε την αγάπη της ανθρωπότητας μέσα στις καρδιές σας, δεν μισείτε! Μόνο όσοι στερήθηκαν την αγάπη μισούν! Οι στερημένοι και οι αφύσικοι!

Στρατιώτες! Μην αγωνίζεστε για τη σκλαβιά, αγωνιστείτε για την ελευθερία! Ο άγιος Λουκάς στο 17ο κεφάλαιο γράφει: «το βασίλειο του Θεού είναι μέσα στον άνθρωπο». Οχι σε έναν άνθρωπο, όχι σε μια ομάδα ανθρώπων, αλλά σε όλους τους ανθρώπους! Σε εσάς! Εσείς είστε ο λαός που έχει τη δύναμη, να δημιουργεί τις μηχανές, να δημιουργεί την ευτυχία! Εσείς ο λαός, έχετε τη δύναμη να δημιουργήσετε την ευτυχία, να εμπνεύσετε μια όμορφη κι ελεύθερη ζωή, να κάνετε αυτή τη ζωή μια υπέροχη περιπέτεια!

Στο όνομα της δημοκρατίας, ας χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη, ας ενωθούμε! Ας αγωνιστούμε για ένα καινούργιο κόσμο, με ευκαιρίες και δουλειά για όλους, μέλλον για τους νέους, ασφάλεια για τους ηλικιωμένους.
Με αυτές τις υποσχέσεις, οι αγροίκοι πήραν την εξουσία. Αλλά είπαν ψέμματα! Δεν κράτησαν το λόγο τους! Ποτέ δεν θα το κάνουν! Οι δικτάτορες ελευθερώνουν τον εαυτό τους, αλλά υποδουλώνουν το λαό. Ο αγώνας μας είναι να κάνουμε πράξη αυτές τις υποσχέσεις! Να ελευθερώσουμε το λαό, να σπάσουμε τους εθνικούς φραγμούς, να καταργήσουμε την πλεονεξία, το μίσος και τη μισαλλοδοξία. Ας αγωνιστούμε για ένα κόσμο δικαίου, όπου η επιστήμη και η πρόοδος θα φέρουν ευτυχία σε όλους! Στρατιώτες! Στο όνομα της δημοκρατίας, ας ενωθούμε!
...
Χάννα, με ακούς; Όπου κι αν είσαι σήκωσε τα μάτια σου, Χάννα. Τα σύννεφα διαλύονται, ο ήλιος διαπερνά! Βγαίνουμε από το σκοτάδι μέσα στο φως! Μπαίνουμε σε έναν νέο κόσμο, έναν καλύτερο κόσμο, όπου οι άνθρωποι θα ανυψωθούν πάνω από το μίσος, την πλεονεξία και την αγριότητά τους. Σήκωσε τα μάτια σου, Χάννα! Η ψυχή του ανθρώπου έχει φτερά και μαθαίνει επιτέλους να ανυψώνεται! Πετάει προς το ουράνιο τόξο, προς την ελπίδα, προς το μέλλον. Το λαμπρό, το ένδοξο μέλλον, που ανήκει σε εσένα, σε εμένα, σε όλους μας!
Σήκωσε τα μάτια, Χάννα! Κοίτα ψηλά!

http://www.youtube.com/watch?v=QcvjoWOwnn4

5/10:Συναυλία για μια εξόρυξη που δεν θα γίνει ποτέ!Γιατί πρέπει να είμαστε όλοι εκεί!

     Οι επιτροπές αγώνα Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού διοργανώνουν μία μεγάλη συναυλία το Σάββατο 5 Οκτωβρίου στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά στη Σταυρούπολη ,με τη συμμετοχή πολλών και καταξιωμένων καλλιτεχνών όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, οι Χαϊνηδες, η Μελίνα Κανά και ο Παύλος Παυλίδης με τους Β-Movies. Είναι μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία και χρειάζεται να στεφεί με επιτυχία για αρκετούς λόγους.

     Ο πρώτος και σημαντικότερος λόγος είναι η πληροφόρηση του κόσμου που δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στη περιοχή της Χαλκιδικής. Παρόλο που εδώ και ένα χρόνο το θέμα απασχολεί τη κοινή γνώμη, θα υπάρχουν σίγουρα κάποιοι που δεν θα έχουν σαφή εικόνα για τη κατάσταση που επικρατεί στη Χαλκιδική, και η συγκεκριμένη συναυλία δίνει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία στους διοργανωτές να ανοίξουν το θέμα προς τα έξω. Η πραγματικότητα είναι ότι αρκετός κόσμος θα έρθει μόνο για να ακούσει τους καλλιτέχνες, και αυτό ίσως να είναι κάτι αρνητικό,  που μπορεί ωστόσο να εξελιχθεί σε κάτι θετικό. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει, πρώτα απ' όλα όσοι χειρίζονται το θέμα, αλλά και απλός κόσμος, να κοινοποιήσουν την εκδήλωση στους φίλους τους και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γνωστοποιώντας παράλληλα και τον λόγο της συγκεκριμένης συναυλίας. Έτσι λοιπόν, όλο και περισσότεροι θα μάθουν τόσο για το οικολογικό έγκλημα που συντελείται στη Χαλκιδική όσο και για τη παράνομη προφυλάκιση ατόμων που στέκονται απέναντι στις "επενδύσεις" που θα καταστρέψουν τη γενέτειρα του Αριστοτέλη.

     Επιπλέον, τόσο για τα έξοδα των φυλακισμένων όσο και για τη συνέχιση του αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, η παρουσία του κόσμου είναι απαραίτητη. Όσο μεγαλύτερο είναι το χρηματικό ποσό που θα συγκεντρωθεί, τόσο πιο εύκολα θα μπορέσει να συνεχιστεί ο δίκαιος αγώνας των κατοίκων. Επίσης, τονίζεται και η έννοια της αλληλεγγύης, γιατί, τουλάχιστον όσον αφορά τη συναυλία που πραγματοποιήθηκε στις 25 Μαϊου στις Σκουριές, ένα ολόκληρο χωριό ήταν στις επάλξεις για να μπορέσουν να είναι οι συναυλίες όσο το δυνατόν πιο απολαυστικές και ο κόσμος να περάσει όσο το δυνατόν καλύτερα. Επειδή ήμουν στις Σκουριές, αν τα πράγματα κυλήσουν όπως τότε, σίγουρα όλοι θα απολαύσουμε ένα υπέροχο θέαμα.

     Υποθέτω ότι οι διοργανωτές σίγουρα θα τα έχουν σκεφτεί, απλά πιστεύω ότι ένα μοίρασμα κειμένου που θα εξηγεί την όλη κατάσταση κρίνεται απαραίτητο. Απλά πιστεύω ότι σε αυτό το κείμενο πρέπει να τονιστεί η άποψη του Ελληνικού Κράτους για τα 2 "άκρα" και πώς συμπεριφέρεται στο καθένα. Στους Ναζί συμπεριφέρεται με το "σεις" και με το "σας", ενώ για τους άδικα προφυλακισμένους και όποιον αγωνίζεται ενάντια σε ένα οικολογικό έγκλημα, βλέπουμε την Αστυνομία να κάνει έφοδο στα σπίτια μέσα στη νύχτα και να συλλαμβάνει ανθρώπους χωρίς επαρκείς αποδείξεις. Θα μπορούσε έτσι να γίνει κατανοητό και στο κόσμο που δεν ασχολείται πολύ με τα πολιτικά πώς έχει η κατάσταση σήμερα και πώς συμπεριφέρεται η Ελληνική Δικαιοσύνη.

     Ελπίζω ο καιρός να είναι σύμμαχος και να απολαύσουμε τέλειες συναυλίες!

     ΥΓ. 1  Επειδή δε ξέρω πώς ακριβώς διοργάνωνεται μία συναυλία, απλά επειδή είναι για ένα καλό σκοπό, υπάρχει περίπτωση να θέλει να την παρακολουθήσει και κόσμος που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να διαθέσει 5 ευρώ. Παρόλο που το ποσό είναι ελάχιστο, ενδέχεται κάποιοι συνάνθρωποι μας, για παράδειγμα μια οικογένεια με 2 παιδιά να μη μπορεί να διαθέσει 20 ευρώ. Ελπίζω να έχουν προνοήσει οι διοργανωτές γιατί έτσι τονίζεις και την έννοια της αλληλεγγύης.

     ΥΓ. 2  Επειδή υποθέτω ότι θα διαβαστεί κάποιο κείμενο κατά τη διάρκεια της αλλαγής των καλλιτεχνών, ο κύριος Μάλαμας συμφωνεί με αυτό;

Ελληνική Δικαιοσύνη, έπιασες πάτο (;)

     Λίγο πολύ, όλοι έχουμε πει τουλάχιστον μία φορά τα τελευταία χρόνια την φράση "Πιάσαμε πάτο". Είτε όταν πρόκειται για περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, οπού συνήθως λέμε, "εντάξει, δε γίνεται να κοπούν άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις, πιάσαμε πάτο", αλλά πάντα κόβονται κι άλλο, είτε στις περικοπές σε υγεία και παιδεία όπου γίνεται ακριβώς το ίδιο πράγμα, έχουμε την εντύπωση ότι ο πάτος κάπου τελειώνει, αλλά τελικά είναι αβαθής. Κάτι αντίστοιχο συνέβη σήμερα και με την Ελληνική Δικαιοσύνη.

     Γενικότερα, όποιος είχε εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη μάλλον είναι ή πολύ αφελής ή πολύ ρομαντικός. Υπάρχουν βέβαια και οι στιγμές που αποδίδεται δικαιοσύνη, αλλά αυτές έχουν καταλήξει να είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Ο κανόνας είναι η παραγραφή των εγκλημάτων του Μελισσανίδη, του Κόκκαλη, του Θέμου, η παράνομη κράτηση άνω των 18 μηνών του Κώστα Σακκά (θα αναφερθώ αργότερα και στη περίπτωσή του) και άλλα. Το Σάββατο υπήρξε η πίστη/ελπίδα ότι,  έστω και αργά, έστω και με παρέμβαση ανωτέρων,  η δικαιοσύνη θα έκανε το έργο της (βέβαια αυτή πίστη δεν υπήρχε από όλους γιατί αρκετοί βλέπαμε τα παιχνίδια που παιζόταν πίσω από αυτή την ιστορία, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα). Μόλις 4 μέρες μετά, με την αποφυλάκιση όλων των μελών πλην του Λαγού, αποδείχτηκε με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη έπιασε πάτο ή ότι τουλάχιστον είναι κοντά σε αυτόν.

     Τι μαθαίνουμε όμως από όλη αυτή την ιστορία; Πάρα πολλά πράγματα: 1ον) Η Ελληνική Δικαιοσύνη δε μπορεί να προστατέψει κανέναν που την εμπιστεύεται. Πιο συγκεκριμένα, ο μάρτυρας κατηγορίας της Χρυσής Αυγής, που έδωσε τόσες πληροφορίες για τα εσωτερικά και τη δράση της εγκληματικής οργάνωσης είναι αβοήθητος, απροστάτευτος. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τα στοιχεία του μάρτυρα είναι πλέον στη δημοσιότητα, καθώς τα στοιχεία του προστατευόμενου μάρτυρα συμπεριλήφθηκαν στη δικογραφία και μοιράστηκαν ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ και στους δικηγόρους των κατηγορουμένων. Μάλιστα, ο Κασιδιάρης φάνηκε ενήμερος για τον μάρτυρα τονίζοντας ότι ξέρει για αυτόν. Με λίγα λόγια, όχι μόνο ο μάρτυρας, αλλά και η οικογένεια και οι φίλοι του είναι πλέον σε κίνδυνο!!!

     2ον) Με όλον αυτόν τον ντόρο που έγινε όλες αυτές τις μέρες γύρω από τη Χρυσή Αυγή, οι αθωωμένοι βουλευτές εμφανίζονται/ θα εμφανιστούν πλέον στον λαό ως μάγκες, αντισυστημικοί και νόμιμοι. Μάγκες, γιατί σε αντίθεση με τους άλλους πολιτικούς "λαμόγια" που δεν έχουν πάει ποτέ φυλακή, αυτοί πήγαν. Αντισυστημικοί, γιατί σε αντίθεση με όλους τους άλλους που δεν τους αγγίζει η δικαιοσύνη, αυτούς όχι μόνο τους συνέλαβαν, αλλά τους έβαλαν και στη φυλακή. Και τέλος νόμιμοι, γιατί για να τους αφήνει η Ελληνική Δικαιοσύνη, αυτό πάει να πει ότι δεν έχουν κάνει κάτι μεμπτό (όλη αυτή η παράγραφος αφορά στο πώς θα παρουσιάσουν οι ίδιοι οι χρυσαυγίτες τους εαυτούς τους στο κόσμο και πώς θα εμφανιστούν πλέον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όλοι αυτοί που λένε ότι "εγώ δε ψηφίζω Χρυσή Αυγή, αλλά..." Σε καμία περίπτωση, ο γραφών δεν έχει τέτοιες απόψεις). Μάλιστα, μετά τη κατρακύλα των ποσοστών της Χρυσής Αυγής τις τελευταίες μέρες, η αποφυλάκιση των βουλευτών θα τους δώσει ώθηση για να ανέβουν δημοσκοπικά.

     3ον) Κατανοήσαμε ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη δε λειτουργεί ανεξάρτητα, αλλά υπόκειται στις πιέσεις των κυβερνώντων. Ο ίδιος ο Δένδιας είπε ότι ο Σαμαράς ήταν αυτός που έδωσε την εντολή στην Ελληνική Δικαιοσύνη να ψάξει για τη Χρυσή Αυγή και να τους απαγγείλει κατηγορίες. Βλέπουμε δηλαδή ότι κάποιος άλλος πρέπει να  παρακινήσει τη Δικαιοσύνη για να κάνει τη δουλειά της.

     4ον) Η Νέα Δημοκρατία για άλλη μια φορά έκανε επίδειξη δύναμης. Το είχε κάνει και στο παρελθόν με την ΕΡΤ, με αποτέλεσμα να φύγει ο Κουβέλης από τη κυβέρνηση. Αυτή τη φορά όμως είναι διαφορετική η κατάσταση. Με το να βάλει τους χρυσαυγίτες στη φυλακή (έστω και για τόσο λίγο), έστειλε ένα μήνυμα στην ίδια την Χρυσή Αυγή. Με τις δημοσκοπήσεις να τους δείχνουν σε διπλάσια ποσοστά, οι χρυσαυγίτες είχαν αρχίσει να παίρνουν θάρρος (όχι ότι πριν δεν είχαν, αλλά τώρα τελευταία είχαν αποθρασυνθεί εντελώς). Ο Σαμαράς έβλεπε απογοητευμένους ψηφοφόρους του να μετακινούνται προς τη Χρυσή Αυγή και ήθελε να τους επαναφέρει στο μαντρί. Έτσι λοιπόν, έδειξε ποιος κάνει ακόμα κουμάντο στα πράγματα και κέρδισε κάποιους από αυτούς που είχε χάσει και λογικά θα έχανε στις επόμενες εκλογές.

     5ον) Ξεμπροστιάστηκαν τα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας και Παραπληροφόρησης. Τα ίδια μέσα που τόσο καιρό πρόβαλαν τη Χρυσή Αυγή, ήταν τα ίδια που την πρόδωσαν και άρχισαν να τους κατακεραυνώνουν, λες και τόσο καιρό δεν ήξεραν τίποτα. Θυμίζει και λίγο το φιλί του Ιούδα στο Χριστό, δηλαδή πρώτα οι δημοσιογράφοι ήταν καλοί με τους χρυσαυγίτες, τους πρόβαλαν όσο μπορούσαν, αλλά τελικά, εν μία νυκτί συνειδητοποίησαν τον αντιφασισμό τους και τους πέταξαν στο πυρ το εξώτερον. Τραγική ειρωνεία τώρα που βρίσκονται έξω, θα έχει σημασία να δούμε πώς θα τους προβάλουν από εδώ και πέρα.

     6ον) Η στάση της Ελληνικής Δικαιοσύνης είναι πλέον ξεκάθαρη. Αναγνωρίζει ποιος είναι άκρο και ποιος όχι. Για την Ελληνική Δικαιοσύνη ο Κασιδιάρης και τα άλλα τα παιδιά, που κατηγορούνται για δολοφονίες, εκβιασμούς, ξέπλυμα χρήματος, πορνεία και άλλα, δεν είναι εγκληματίες και μπορούν να βγουν με εγγύηση μετά από μόλις 3 μέρες φυλάκισης, ενώ για κάποιους άλλους, όπως για παράδειγμα ο Σακκάς, που έμεινε προφυλακισμένος πολλούς μήνες παραπάνω από το ανώτατο όριο προφυλάκισης χωρίς δίκη που είναι οι 18 μήνες, δεν έφταναν μόνο αυτά, αλλά έπρεπε να κάνει και απεργία πείνας για 37 ημέρες για να μπορέσει τελικά η Ελληνική Δικαιοσύνη να τον αφήσει ελεύθερο με εγγύηση 30000 ευρώ. Μάλιστα, πολύ πιθανό η κυβέρνηση να φοβήθηκε μήπως και ο Σακκάς πεθάνει στη φυλακή ενώ ήταν παράνομα εκεί, κάτι που θα την εξέθετε και στον ελληνικό λαό αλλά και διεθνώς. Άλλο άκρο για την ελληνική κυβέρνηση, άρα και δικαιοσύνη, είναι και οι φυλακισμένοι από τις Σκουριές που μάχονται για την οικολογική προστασία του τόπου τους κ.ο.κ.

      Υ.Γ. Ξέρω ότι το άρθρο είναι μεγάλο και ίσως κουραστικό, αλλά όλα αυτά μου ήρθαν στο μυαλό, μόλις λίγες ώρες μετά την αποφυλάκιση των ναζιστών. Αναμένω με πολύ ενδιαφέρον τη συνέχεια στην όλη υπόθεση.

Nαζί στη φυλακή:Μερικές απορίες που πρέπει να απαντηθούν

     Όταν ξυπνάς και βλέπεις τους Ναζί πίσω από τα σίδερα της φυλακής, δεν μπορείς παρά να αισθανθείς χαρούμενος. Αλλά μετά το πρώτο χαμόγελο, αρχίζουν ξαφνικά τα ερωτήματα:Γιατί έγινε αυτό τώρα;τόσο καιρό δεν ήξεραν την εγκληματική τους οργάνωση;έπρεπε να πεθάνει ένας άνθρωπος(Έλληνας,μετανάστες δολοφονούνταν εδώ και καιρό) για να ενδιαφερθεί η Δικαιοσύνη για τους εγκληματίες;Τι θα γίνει από εδώ και πέρα;

     Ας απαντήσουμε σε κάθε ερώτημα ξεχωριστά. 1ον)Γιατί συνελήφθησαν σήμερα; Είναι σχετικά απλή η απάντηση. Η κοινωνία όλο αυτό το διάστημα βρίσκεται σε αναβρασμό. Πρώτα οι εκπαιδευτικοί, έπειτα οι γιατροί, καθώς και οι διάφοροι δημόσιοι υπάλληλοι που τίθενται σε διαθεσιμότητα, έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται (οι φοιτητές βέβαια βρίσκονται σε αφασία καθώς δε πραγματοποιούνται ούτε συνελεύσεις,α αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τη δολοφονία ενός αντιφασίστα από ένα κόμμα που είναι στο Κοινοβούλιο. Η Νέα Δημοκρατία θα έχανε σε ψήφους(γιατί μόνο αυτό την νοιάζει, έρχονται μάλιστα και οι τοπικές εκλογές,μάλλον και οι κανονικές), οπότε έπρεπε να κάνει κάτι. Μέχρι πριν 2 εβδομάδες, στο πρόσωπο της Χρυσής Αυγής έβλεπε έναν πολιτικό σύμμαχο σε περίπτωση που τα πράγματα δεν της πήγαιναν όπως ήθελε. Αλλά μετά τη δολοφονία του Παύλου, έπρεπε να παίξει έναν άλλο ρόλο. Αυτόν του υπερασπιστή της Δημοκρατίας. Και αυτό μας παραπέμπει στο δεύτερο ερώτημα.

     2ον) Τόσο καιρό δεν ήξεραν την εγκληματική τους οργάνωση; Την ήξεραν. Βασικά την παραήξεραν. Αλλά τους συνέφερε ο ρόλος της Χρυσής Αυγής. Η Χρυσή Αυγή έκανε τη βρωμοδουλειά. Μαχαιρώματα μεταναστών, απεργοσπασία σε διάφορα εργοστάσια για να προστατευθούν τα συμφέροντα των χρηματοδοτών τους και άλλα, μπραβιλίκια σε διάφορους εφοπλιστές και άλλα. Η Νέα Δημοκρατία δε μπορούσε(φανερά τουλάχιστον) να κάνει όλα τα παραπάνω, οπότε κάποιος άλλος έπρεπε να τα κάνει. Και αυτός ο άλλος ήταν η Χρυσή Αυγή. Το μόνο που έπρεπε να κάνει η ΝΔ ήταν να τους καλύπτει. Και μέχρι σήμερα το έκανε. Και αυτό μας οδηγεί στο 3ο ερώτημα.

     3ον) Έπρεπε να πεθάνει κάποιος άνθρωπος για να συλληφθούν οι υπεύθυνοι; ΝΑΙ. Τόσο καιρό η Χρυσή Αυγή έκανε ανενόχλητη τα τάγματα εφόδου της σε διάφορες περιοχές στην Αθήνα και αλλού, αρκετές φορές μάλιστα και με τη συγκάλυψη των μπάτσων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το πέσιμο στην ομάδα αφισοκόλλησης του ΚΚΕ. Αλλά και πάλι η αστυνομία δεν έκανε τίποτα. Μόνο μετά το θάνατο του Παύλου και αφού ο κόσμος βγήκε στους δρόμους, η ΝΔ θορυβήθηκε. Είδε ότι έχανε τη μπάλα, δηλαδή τις ψήφους. Ήρθε και η διεθνή κατακραυγή, σε μια κρίσιμη περίοδο, καθώς η Ελλάδα θα αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε λίγους μήνες, ήρθαν και οι τοποθετήσεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής ότι θα παραιτηθούν(και άρα θα πάμε σε εθνικές εκλογές), οπότε η ΝΔ πιάστηκε αδιάβαστη και απροετοίμαστη. Τι έκανε λοιπόν; Όπως αναφέρθηκε και πριν, το αυτονόητο: έπαιξε το χαρτί της Δημοκρατίας. Έστειλε 32 φακέλους(!!!) σε ένα βράδυ στον Άρειο Πάγο με αποτέλεσμα να οδηγούνται σήμερα οι Χρυσαυγίτες στη φυλακή. Και καταλήγουμε στο 4ο ερώτημα.

     4ον)Τι θα γίνει από εδώ και πέρα; Γενικά δεν μπορώ να καταλάβω τα αντανακλαστικά της κοινωνίας μας. Καταλαβαίνω όμως αρκετά καλά τον ρόλο των ΜΜΕ και αυτό που θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα θα είναι το εξής: Κανάλια και εφημερίδες θα δώσουν τα εύσημα στο Σαμαρά που εφάρμοσε τους Νόμους και συνέλαβε τους δολοφόνους. Στα social media, θα υπάρχουν 4 μερίδες ανθρώπων: α) αυτοί που θα χαίρονται αλλά θα ξέρουν ότι δεν είναι μόνο η φυλάκιση η λύση, β) αυτοί που θα βρίζουν το σύστημα και θα λένε ότι πιάνουν μόνο αυτούς και δε συλλαμβάνουν και τους άλλους και θα προσπαθούν να φανούν ως θιγμένοι (οι λεγόμενοι και χρυσαυγίτες του Ίντερνετ), γ)αυτοί που θα λένε ότι αφού συνελλήφθησαν οι χρυσαυγίτες, δεν έχουμε λόγο να βρίζουμε το Σαμαρά, γιατί εφάρμοσε το νόμο και δ) αυτοί που ποτέ δεν τους ένοιαζε τίποτα, οπότε ούτε καν θα ασχοληθούν. Τέλος, στις δημοσκοπήσεις, η Νέα Δημοκρατία θα ανεβαίνει συνεχώς, αφού θα λαμβάνει θετικά σχόλια για την εφαρμογή του νόμου, ο Συριζα θα βρίσκεται δεύτερος και καταϊδρωμένος, αφού δε θα έχει πάτημα για τη Χρυσή Αυγή, και οι τελευταίοι θα κατρακυλάνε μέχρι τα ΜΜΕ να τους ξαναπαίρνουν με θετικό μάτι(αν ξαναγίνει βέβαια αυτό).

     Παίρνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, προσωπικά θεωρώ ότι είναι ένα πρώτο βήμα η ύπαρξη ναζιστών στη φυλακή. Αλλά μόνο ένα πρώτο βήμα. Ο φασισμός έχει εξαπλωθεί σε στρώματα της κοινωνίας και πρέπει να νικηθεί. Αλλά χρειάζονται πολλά για αυτό. 

Χρυσή Αυγή και αστυνομία

     Δεν θα πιάσω γενικά το θέμα Χρυσή Αυγή και Αστυνομία,γιατί έχουν χυθεί τόνοι μελάνι και τα έχουν πει άλλοι καλύτερα από εμένα. Εγώ απλά θα ήθελα να σταθώ στα γεγονότα από τα μεσάνυχτα της Τρίτης 17/09 μέχρι και το βράδυ της Τετάρτης 18/09.

     Αρχίζοντας από το μοιραίο βράδυ της Τρίτης, σύμφωνα με τα διάφορα άρθρα και τους αυτόπτες μάρτυρες, οι μπάτσοι της ομάδας ΔΙΑΣ βρισκόντουσαν μπροστά στο σκηνικό της συμπλοκής και ωστόσο δεν έκαναν τίποτα για να το αποτρέψουν. Θα περάσουν άραγε Ε.Δ.Ε;Και οι αυτόπτες μάρτυρες θα καταφέρουν να φτάσουν ως το δικαστήριο ή θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας;

     Πάμε τώρα στη μέρα της Τετάρτης. Εξ'αρχής οι αστυνομικοί είχαν τον ρόλο της προφύλαξης της Χρυσής Αυγής. Πώς έγινε αυτό; Με την φύλαξη των γραφείων της Χρυσής Αυγής από το πρωί σε όλη την Ελλάδα. Μόλις πλησίαζε κάποια πορεία προς τα γραφεία, κατ'ευθείαν τα δακρυγόνα και οι κρότου λάμψης. Και να οι συλλήψεις, και να οι τραυματισμοί. Μόλις γύρισα σπίτι σήμερα το βράδυ, έμαθα ότι ένα παιδί θα μείνει τυφλό από το ένα μάτι, έπειτα από ευθεία βολή δακρυγόνου. Και τέλος βλέπεις το βίντεο όπου φασίστες κρύβονται πίσω από τους μπάτσους και πετάνε πέτρες προς τους διαδηλωτές.

      Ελλάδα,2013. Πάλι καλά που έχουμε μία δημοκρατική αστυνομία να μας προστατεύει

      ΥΓ. εδώ είναι το link της συνεργασίας μπάτσων και ναζί  http://www.youtube.com/watch?v=fH9CLuJNmtE&list=UUkDHAx9UCabWuDZphM1s6zA

Και τώρα τι μπορείς να πεις;

         Τρίτη βράδυ. Έχει τελειώσει ο αγώνας του Ολυμπιακού,έχω βγει χαλαρά για μια μπύρα με ένα φίλο και γυρνάω σπίτι με χαλαρή διάθεση να διαβάσω τα σχόλια και την καζούρα των φίλων και όχι μόνο για την τεσσάρα που έφαγε από τη Παρί. Αντ' αυτού, διαβάζω τη τραγική είδηση για τον Παύλο Φύσσα.

         Και τι μπορείς να πεις για αυτή την είδηση; Στην αρχή πάγωσα. Όταν διάβαζα τα άρθρα που είχαν ανεβεί γύρω στις 2 το βράδυ, αυτά έλεγαν ότι είναι βαριά τραυματίας. Παρακαλούσα να μη πεθάνει, να μη πάρουν άλλον έναν άνθρωπο οι φασίστες, όπως κάνουν τόσο καιρό με τους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους και άλλους που τους μαχαίρωναν αβέρτα, αλλά εμείς και εκεί, σαν ελληνική κοινωνία κάναμε πώς δεν ακούγαμε. Ήταν οι άλλοι, οι μειονότητες, αυτοί που δεν μας νοιάζουν, γι'αυτό και δεν ασχοληθήκαμε ποτέ στα σοβαρά με ένα πρόβλημα που ήταν εκεί και μας χτυπούσε τη πόρτα. Μάλιστα, ανοίξαμε τη πόρτα όταν 440000 Έλληνες πολίτες νομιμοποίησαν με τη ψήφο τους ένα νεοναζιστικό μόρφωμα.Τους δώσαμε λόγο, ασυλία και δημόσιο χρήμα για να μπορούν να σκοτώνουν με μεγαλύτερη άνεση. Και αυτό, δυστυχώς, έγινε και χθες.

         Σκοτώθηκε ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να είναι ο διπλανός μας. Γιατί αν υποθέσουμε ότι όλοι οι άλλοι(μετανάστες,ομοφυλόφιλοι και διεμφυλικά άτομα, ανάπηροι κλπ.) δεν μας αφορούσαν γιατί δεν τους είχαμε στη ζωή μας(ασχέτως αν όλοι ξέρουμε και από κάποιο άτομο που ανήκει στις παραπάνω κατηγορίες), τώρα δεν ισχύει αυτό. Δεν τον ξέρω τον Παύλο και δεν θέλω να πω πράγματα που μπορεί να μην ισχύουν. Αυτό που ισχύει πάντως σίγουρα είναι ένα πράγμα: αν δεν κάνουμε κάτι δραστικό τώρα με αυτό το έκτρωμα που λέγεται Χρυσή Αυγή, μετά ίσως να είναι πολύ αργά.

         ΥΓ. Είχα στο μυαλό μου πάρα πολλές σκέψεις συγκεχυμένες που δεν κατάφεραν να βγουν στο (ηλεκτρονικό) χαρτί. Φανταζόμουν ότι θα ξεκινούσα το μπλογκ μου με κάποια χαλαρή είδηση ή με κάτι άλλο, αλλά προέκυψε αυτό. Αλλά πέρασε η ώρα. Ο δρόμος μας περιμένει. Ελπίζω να ανταμώσουμε εκεί!